آشکارسازی گرد و غبار در حوضه آبریز جازموریان با استفاده از تکنیک های چندطیفی در تصاویر سنجنده مادیس

یکی از چالشهای مهمی که اخیرا گریبانگیر مردم استانهای کرمان و سیستان و بلوچستان شده ظهور گرد و غبار است. خشکشدن تالاب فصلی جازموریان کانون تولید گرد و غبار در جنوبشرق کشور معرفی شده است. در این مطالعه قابلیت آشکارسازی گرد و غبار توسط شاخصهای ارائهشده در مدلهای جهانی بر روی تصاویر سنجنده مادیس در دو ماهواره ترا و آکوا طی سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۷ پایش شد. بدین منظور، حد آستانه ارائهشده توسط محققان در شاخصهای مورد مطالعه بومیسازی شد. برای بررسی صحت عملکرد روشهای مورد مطالعه، الگوریتمهای مورد استفاده بر روی تصاویر ۰۴/۰۱/۲۰۱۷ تا ۰۷/۰۱//۲۰۱۷ سنجنده مادیس اجرا شد. برای ارزیابی کارایی روشها از دید افقی اندازهگیریشده در ایستگاه سینوپتیک و محصول عمق نوری سنجنده مادیس استفاده شد. نتایج نشان داد الگوریتمهای مورد مطالعه عملکرد مناسبی در شناسایی پیکسلهای آلوده به گرد و غبار دارند. همچنین، برای تحلیل مسیر انتقال گرد و غبار از مدل Hysplit استفاده شد. در نتیجه اجرای مدل Hysplit در سه کانون آشکارشده با الگوریتمهای مورد بررسی، مشخص شد ذرات گرد و غبار سواحل دریای عمان (کوهای مکران)، دریای عمان، و حاشیه خلیج فارس را تحت تاثیر قرار میدهند که با نتایج محققان پیشین همخوانی دارد.

کلیدواژه ها:

آشکارسازی گرد و غبار ، تالاب جازموریان ، گرد و غبار ، روش TIIDI ، AOD