توسعه اکوسیستم های کارآفرینی دانشگاه برمبنای تقویت استارت آپ های فناورانه

پیشینه و اهداف: امروز باتوجه به ظرفیت اقتصادهای در حال توسعه، استارت آپ های فناورانه به عنوان کسب و کارهای نوپا، نقش مهم و قابل توجهی را به خصوص در عرصه کارآفرینی ایفا می نمایند، اما به دلیل عدم وجود بسترهای مناسب چه از منظر اجتماعی در بعد آموزش و فرهنگ و چه از منظر اقتصادی دارای ریسک های زیادی می باشند و این باعث می شود تا تعداد زیادی از استارت آپ ها در فرآیند تجاری سازی خود با مشکل روبرو شده؛ در نهایت با شکست روبرو شوند. استفاده از اکوسیستم های کارآفرینی در سطح دانشگاه یکی از راهکارهای توسعه اثربخش استارت آپ ها، به خصوص استارت آپ های فناورانه است که با شناخت نیازمندی های بازار هدف و باتوجه به سطح توانمندی ها و قابلیت های فردی و جمعی کارآفرینان و ایجاد تعادل میان آنها امکان توسعه اثربخش آن ها را فراهم می نمایند. بنابراین هدف این پژوهش توسعه اکوسیستم های کارآفرینی دانشگاه برمبنای تقویت استارت آپ ها به واسطه تحلیلی مبتنی بر تئوری های مجموعه راف است. روش ها : روش شناسی این پژوهش ترکیبی است و برای انجام آن از تحلیل های فراترکیب، دلفی و مجموعه راف استفاده شده است. جامعه هدف در بخش کیفی، پژوهش های مشابه و خبرگان دانشگاهی در سطح کارآفرینی بودند؛ اما جامعه هدف در بخش کمی ۲۰ نفر از مدیران و معاونان در سطوح مختلف دانشگاهی در سطح استان گلستان بودند که باتوجه به الزام تحلیل تئوری راف، این حد از جامعه آماری مورد قبول است.یافته ها: در این پژوهش ابتدا با غربالگری پژوهش های انتخاب شده ۹ گزاره تقویت استارت آپ ها و ۵ مولفه اکوسیستم کارآفرینی در سطح دانشگاه تعیین گردیدند که باتوجه به تایید حدکفایت نظری براساس تحلیل دلفی وارد فاز تحلیل مجموعه راف شدند. نتایج در این بخش مشخص ساخت، تاثیرگذارترین گزاره های تقویت استارت آپ ها دو گزاره وجود نیازهای فناورانه و تدوین استراتژی های مناسبند که برای توسعه آن در قالب اکوسیستم های کارآفرینی در سطح دانشگاه، نیاز است دو کارکرد آموزشی/پژوهشی و نوآورانه به عنوان بستر توسعه استارت آپ ها مدنظر قرار گیرد.نتیجه گیری: کارآفرینانی که در قالب استارت آپ های فناورانه عمل می کنند؛ نیاز دارند تا از راه جمع آوری اطلاعات بوم شناختی و توجه به رویکردهای اجتماعی، داده های لازم را برای توسعه کسب و کار خود به دست آورند تا براساس انتخاب استراتژی مدون در این زمینه، بتوانند به نیازهای فناروانه پاسخ بدهند. همچنین براساس تحلیل ویکور خاکستری مشخص شد، تاثیرگذارترین نقش دانشگاه به عنوان یک اکوسیستم کارآفرینانه، تقویت سطح کارکردهای آموزشی و پژوهشی است. این به معنای آن است که دانشگاه در قالب سیاست های کارآفرینانه ابلاغی معاونت فناوری و اطلاعات ریاست جمهوری، لازم است سطح آموزش و ارتقای پژوهش های علمی را به سمت کارآفرینی هدایت نمایند، تا براساس آن دانشگاه را بستری برای شکل گیری و شکوفایی ایده های کارآفرینانه در قالب استارت آپ ها نماید. به عبارت دیگر دانشگاه می تواند در ایجاد شناخت و توسعه توانمندی و قابلیت های تخصصی کارآفرینی موثر عمل کند و باعث شود افراد برای شروع کسب و کارهای نوپای خود، قابلیت های مهارتی مناسبی در زمینه های دانش افزایی به دست آورند. در واقع این نتیجه نشان می دهد دانشگاه در راستای ماهیت و فلسفه تعریف شده ای که دارد، باید کارکردهای آموزشی و پژوهشی را در جهت شکل گیری رویکردهای کارآفرینانه به خصوص در مقاطع بالاتر تحصیلی در دستور کار قرار دهد و صرفا از توسعه تئوری های بدون کاربرد، پرهیز نماید. فلسفه وجودی اکوسیستم های کارآفرینی در سطوح دانشگاهی بدین معناست که سطح شناخت دانشجویان با این هدف گسترش و ارتقا یابد که بتوانند به عنوان یک کارآفرین در محیط اقتصادی بی ثبات امروز، نقش درخوری ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

استارت آپ های فناورانه ، اکوسیستم های کارآفرینی ، تئوری های مجموعه راف