تبیین عوامل موثر بر مشارکت اجتماعی زنان در هوشمند سازی شهرتهران (موردی مناطق ۷و۸)

هوشمندسازی یا هوشمند شدن زندگی جمعی از موضوعات فراگیر در عصر حاضر است که به دغدغه ای برای ساختارهای مدیریتی تبدیل شده است.در حوزه هوشمند سازی مشارکت مردمی در آن یکی از ضمانت های نیل به موفقیت ارزیابی می شود . هدف مقاله تبیین عوامل موثر بر مشارکت زنان در هوشمند سازی شهر تهران در بحران کرونا است که با روش پیمایش و با جامعه آماری کلیه زنان ۱۸ سال به بالای مناطق ۷ و ۸ تهران است که با روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۸۴ نفر انتخاب شده است. برای تبیین نظری موضوع و استخراج فرضیه ها از نظریه های مشارکت، سرمایه اجتماعی، جامعه شبکه ای بهره گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که متغیرهای شبکه های اجتماعی و سودمند انگاری هم به طور مستقیم و هم به شکل غیر مستقیم بر متغیر وابسته(هوشمندسازی) تاثیر گذار می باشند. متغیر اعتماد اجتماعی فقط به طور مستقیم بر متغیر وابسته(هوشمندسازی) تاثیر گذار می باشد. همچنین تاثیر کل متغیر اعتماد اجتماعی بر متغیر هوشمندسازی شهر برابر ۵۷۱/۰ می باشد و تاثیر کل متغیر شبکه اجتماعی بر متغیر هوشمندسازی شهر برابر ۵۳۱/۰ می باشد.و تاثیر کل متغیر سودمندانگاری بر متغیر هوشمندسازی شهر برابر ۴۷۹/۰ می باشد.

کلیدواژه ها:

هوشمند سازی ، اعتماد ، مشارکت ، سودمند انگاری ، شبکه های اجتماعی