بررسی شناسه سازی داخلی در صنعت خدمات درمانی

شناسه سازی داخلی در ایران از سابقه طولانی پژوهشی برخوردار نیست. در صنعت خدمات درمانی نیز با توجه به اهمیت منابع انسانی برای اعتلای نام یک مرکز درمانی ابتدا باید بر روی ایجاد و تقویت شناسه سازی داخلی آن برنامه ریزی نمود. در این مطالعه به بررسی ابعاد شناسه سازی داخلی و اثر آن بر روی عملکرد کارکنان نسبت به شناسه پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی بوده و جامعه آماری آن کارکنان بیمارستان های سه شهر اهواز، اصفهان و همدان بوده که از طریق نمونه گیری خوشه ای، نمونه ای به اندازه ۳۹۰ نفر انتخاب شد که از طریق آزمون های همبستگی، رگرسیون خطی ساده و چندگانه، آزمون کروسکال-والیس و آزمون فریدمن به تحلیل داده ها پرداخته شد. نتایج پژوهش نشان داد که شناسه سازی داخلی با هویت شناسه (β=۰.۴۲۱ , t=۸.۶۲۳) و با تعهد کارکنان نسبت به شناسه (β=۰.۳۵۵ , t=۷.۰۲۲)، همچنین هویت شناسه با تعهد کارکنان نسبت به شناسه (β=۰.۲۳۰ , t=۴.۴۳۴) و دانش کارکنان نسبت به شناسه و تعهد کارکنان نسبت به شناسه (β=۰.۱۶۷, t=۳.۰۳۷) و نیز تعهد کارکنان نسبت به شناسه و عملکرد کارکنان نسبت به شناسه (β=۰.۴۵۴ , t=۹.۴۶۱)، تمایزات بیمارستان ها و تعهد کارکنان نسبت به شناسه ( =۱۷.۰۹۷ , df=۲).دارای رابطه مثبت و معنادار بوده.

کلیدواژه ها:

شناسه سازی داخلی ، هویت شناسه ، تعهد کارکنان نسبت به شناسه ، دانش کارکنان نسبت به شناسه ، تمایزات بیمارستان ها ، عملکرد کارکنان نسبت به شناسه