اثربادبندهای هم مرکز و خارج از مرکز در پاسخ و خصوصیات دینامیکی سازه های اتصال خورجینی

اتصالات (ساده نیمه صلب و صلب) در سازه های فولادی نقش عمده ای در انتقال نیروهای ثقلی و نیروهای جانبی به عهده دارند. در ایران بیش از ۷۰ درصد ساختمان های اسکلت فولادی منطبق بر هیچ یک از تقسیم بندی فوق نبوده و از اتصال خورجینی استفاده می گردد. استفاده از اتصال خورجینی که در آنها تیرها به صورت سراسری از کنار ستون ها عبور می کند به واسط سهولت اجرای کار کاهش مقطع تیر وکاهش برشکاری و جوشکاری صورت می گیرد. اینگونه اتصالات در برابر بارهای ثقلی مقاوم بوده اما در برابر نیروهای جانبی دارای ضعف هایی می باشد که چنانچه از فرم های مختلف بادبندی در قاب خورجینی استفاده گردد مقاومت آنها بهبود و سختی آنها افزایش می یابد. با انجام آزمایش ارتعاش اجباری (انتقالی و پیچشی) در پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، بر روی یک سازه چهار طبقه مدل شده با مقیاس ۱:۲ از نوع اتصال خورجینی، خصوصیات دینامیکی شامل فرکانس های طبیعی، شکل مودهای ارتعاشی و نسبت های میرایی سازه واقعی تعیین گردید. سپس با نصب بادبندهای مختلف هم مرکز (X - شکل و K شکل) و بادبندهای خارج از مرکز KNEE,EBF شکل در قاب اتصال خورجینی وانجام آزمایش ارتعاش اجباری، خصوصیات دینامیکی و رفتار سازه مهاربندی شده تعیین و با خصوصیات دینامیکی و رفتار بدست آمده از آزمایش ارتعاش اجباری سازه اتصال خورجینی مقایسه گردید. نتایج بدست آمده حاکی از آن است: ۱ استفاده از بادبندهای هم مرکز در قاب اتصال خورجینی مدل واقعی، فرکانس مود اول ارتعاشی را به میزان ۲۷۸ درصد برای بادبند X- شکل و ۲۳۴ درصد برای بادبند K - شکل افزایش خواهد داد. همچنین چنانچه از بادبندهای خارج از مرکز استفاده گردد، فرکانس مود اول ارتعاش برای بادبند EBF به میران ۱۸ و برای بادبند KNEE شکل به میزان ۶۲ درصد افزایش می یابد. ۲- پاسخ طبقه آخر سازه اتصال خورجینی مدل واقعی در برابر زلزله، هنگامی که از بادبندهای هم مرکز X شکل استفاده گردد. در مقایسه با پاسخ سازه اتصال خورجینی بدون بادبندی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. ۳۰ نسبت های میرایی مود اول ارتعاشی برای سازه اتصال خورجینی با بادبندهای خارج از مرکز در مقایسه با سازه اتصال خورجینی با بادبندهای هم مرکز و بدون بادبندی بیشتر می باشد.