لزوم توجه به هنرمحیطی به منظور احیا هنر بومی-روستایی و احیا مناظر طبیعی روستا، نمونه موردی روستای قلات، شیراز

هنر محیطی بیش از هر چیز بازگشت به طبیعت را نشان می دهد ، و به ارتباط انسان با طبیعت و محیط می پردازد و سعی بر ایجاد تعامل بین آنها دارد ، که مخاطب بتواند با محیط خود بهتر ارتباط برقرارکند و همچنین خود مخاطب در خلق اثر هنری مشارکت داشته باشد. در این پژوهش سعی بر این است تا با مشاهدات میدانی و بررسی های صورت گرفته بر بستر قلات و مطالعات کتابخانه ای در زمینه هنر محیطی و بازنمایی آن به شیوه توصیفی- تحلیلی، روستای قلات به مثابه مکانی برای بازنمایی این هنر بررسی گردد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که روستای قلات با توجه به توسعه های نابه جای معاصر از لحاظ فرهنگی و طبیعی به مخاطره افتاده است که با انتخاب روستا به عنوان مکانی برای بازنمایی هنر محیطی به واسطه هویت مشترک روستاو هنر محیطی در توجه به طبیعت و فرهنگ، می توان در افزایش حس تعلق ساکنین روستا و افزایش صنعت توریسم از یک طرف و توسعه آگاهی نسبت به مخاطرات زیست محیطی از دیگر سو اقدام نمود. برای نیل به این هدف با رویکرد نشانه شناسانه و بهره برداری از نشانه های کالبدی- معنایی محیط در بازنمایی هنر محیطی می توان هنر بومی- روستایی (بعد فرهنگی) و طبیعت متنوع و در عین حال در معرض نابودی روستا را احیا نمود.

کلیدواژه ها:

هنر محیطی ، روستای قلات ، محیط زیست ، نشانه شناسی