بررسی مقایسه ای میزان تجمع زیستی فلزات سنگین(نیکل، کادمیوم و سرب) در بافت نرم و پوسته میگو در مزارع پرورش میگوی استان بوشهر

زمینه و هدف: در بررسی های انجام شده به منظور سنجش فلزات سنگین(نیکل، کادمیوم و سرب) در بافت های عضله و پوسته میگو که در آبان ماه سال ۱۳۸۸ در مزارع پرورش میگوی استان بوشهر صورت گرفت.  روش بررسی: بافت عضله و پوسته نمونه های صید شده تفکیک و  در دستگاه آون خشک شده و سپس پس از پودر شدن، توسط اسید هضم و به حجم رسیده شده و جهت سنجش میزان فلزات در بافت های مذکور از دستگاه جذب اتمی با شعله استفاده گردید. یافته ها: میانگین نتایج در عضله و پوسته برای کادمیوم ۲/۰ ، ۵/۰ ، سرب ۹۲/۱ ، ۸۲/۴ و نیکل ۴/۱ ، ۵/۵ میلی گرم بر کیلو گرم وزن تر بدست آمد. مقایسه نتایج فوق با استانداردهای جهانی نظیر سازمان بهداشت جهانی، وزارت کشاورزی شیلات و غذای انگلستان، انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا و اتحادیه اروپا نشان داد که غلظت این فلزات پایین تر از حد مجاز می باشد. از طرفی رابطه خطی معکوس بین میزان تجمع این سه فلز با گذشت زمان در بافت پوسته نشان داده شد. همچنین بین میزان تجمع فلز کادمیوم در بافت عضله با گذشت زمان رابطه خطی معکوس مشاهده شد. اما بین میزان تجمع فلزات سرب و نیکل در بافت عضله با گذشت زمان رابطه خطی مستقیم دیده شد. به علاوه بین میزان تجمع فلزات کادمیوم و سرب در بافت عضله با گذشت زمان رابطه معنی داری بدست آمد. همچنین بین میزان تجمع فلز کادمیوم در پوسته نیز با گذشت زمان رابطه معنی داری بدست آمد.

کلیدواژه ها:

استان بوشهر ، مزارع پرورش میگو ، تجمع زیستی ، میگو ، نیکل ، کادمیوم ، سرب