سنجش میزان بهره مندی شهرستان های استان گلستان با تاکید بر توسعه یافتگی روستاها با استفاده از روش آنتروپی و تاپسیس

چکیده زمینه و هدف: سطح زندگی انسان با رشد و پیشرفت علم و دانش بشری همواره در حال پیشرفت بوده است. با این حال، این رشد و توسعه در تمام مناطق و سکونتگاه های انسانی یکسان نبوده و در نتیجه آن جوامع مختلفی با سطح توسعه اجتماعی – اقتصادی متفاوت ایجاد شده است. بنابراین استفاده از علم برنامه ریزی ناحیه ای درکاهش این نابرابری ضروری به نظر می رسد. هدف از انجام تحقیق حاضر، ارزیابی و سطح بندی توسعه اقتصادی – اجتماعی شهرستان های استان گلستان با تاکید بر میزان توسعه یافتگی روستاهای این شهرستان است. روش بررسی: برای این منظور از روش آنتروپی و تاپسیس برای وزن دهی به معیارها و اولویت بندی شهرستان ها استفاده شد. تعداد ۱۲ معیار در چهار دسته کلی شامل جمعیت، حمل و نقل، امکانات رفاهی و بهداشت و درمان جهت سنجش میزان بهره­مندی شهرستان ها انتخاب شدند. یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده شهرستان گنبد با ضریب بهره­مندی ۹۲/۰ رتبه اول و شهرستان بندر گز با ضریب بهره­مندی ۱۲/۰ رتبه یازدهم را بدست آورد. پس از تعمیم ضرایب، شهرستان ها از نظر میزان بهره مندی در چهار طبقه زیاد، متوسط، کم و  بسیار کم قرار گرفتند. در انتها برای اطمینان از اولویت هر یک از شهرستان ها، تحلیل حساسیت با هفت تکرارانجام شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق می تواند به عنوان الگویی برای برنامه ریزی رشد و توسعه ی روستاهای شهرستان های استان مورد استفاد قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی سطح توسعه اقتصادی – اجتماعی ، آنتروپی ، تاپسیس ، تحلیل حساسیت ، استان گلستان