تاثیر محلول پاشی محرک رشد آلی بر عملکرد، اجزای عملکرد، درصد روغن و برخی شاخص های فیزیولوژیکی گلرنگ در شرایط تنش خشکی

خشکی از مهم­ترین عوامل کاهش عملکرد گیاهان می باشد و شناخت راه­های مقابله با تنش خشکی اهمیت زیادی دارد. آزمایش حاضر به­منظور بررسی تاثیر محرک رشد آلی و تنش خشکی بر عملکرد و برخی شاخص­های فیزیولوژیکی گلرنگ (رقم گلدشت) در سال ۹۶ در پژوهشکده تحقیقاتی چاه نیمه دانشگاه زابل به­صورت کرت­های خردشده بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش خشکی در سه سطح (آبیاری کامل در تمام فصل رشد، آبیاری تا مرحله تشکیل ساقه اصلی، آبیاری تا مرحله تکمیل گلدهی) و محلول پاشی محرک رشد آلی در چهار سطح شاهد (آب خالص)، محلول پاشی هامون گرین ۱ لیتر در ۱۰ لیتر+ کلسیم، هامون گرین ۱ لیتر در ۲۰ لیتر+ کلسیم و هامون گرین ۱ لیتر در ۳۰ لیتر+ کلسیم بود. نتایج نشان داد تنش خشکی به­ترتیب باعث کاهش ارتفاع، وزن هزاردانه و درصد روغن به­مقدار ۴۱/۴۴، ۲۴/۳۱ و ۱۰/۱۷ درصد شد، از طرفی محلول پاشی هامون گرین ۱ لیتر در ۱۰ لیتر+ کلسیم باعث افزایش ۰۳/۱۸، ۹۰/۱۳ و ۷۴/۱۳ درصدی صفات فوق نسبت به شاهد گردید. بیش ترین عملکرد دانه (۵۵/۱۸۸۲ کیلوگرم در هکتار)، کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئید (به ترتیب ۴۹/۳، ۹۴/۰، ۴۴/۴ و ۳۷/۷ میلی­گرم بر گرم وزن تر)، محتوی سلنیوم (۱۸/۵ میلی­گرم بر کیلوگرم وزن تر) و کلسیم دانه (۹۱/۲ درصد) از تیمار محلول پاشی هامون گرین ۱ لیتر در ۱۰ لیتر+ کلسیم و آبیاری کامل حاصل شد، در مجموع به­نظر می­رسد که با محلول پاشی ۱ لیتر در ۱۰ لیتر+ کلسیم می­توان به عملکرد مطلوبی دست یافت.

کلیدواژه ها:

پرولین ، سلنیوم ، عملکرد دانه ، قطع آبیاری ، کلسیم