بررسی ترسالیها و خشکسالیهای رودخانه کارون بر اساس آبدهی

حوزه کارون در جنوب شرقی ایران پر آب ترین حوزه آبریز کشور بوده و از نظر اقتصادی، کشاورزی، امنیتی و حتی سیاسی دارای اهمیت بسزایی است . به همین دلیل لزوم شناخت رژیم رودخانه ای و بررسی جریانات رودخانه ای آن جهت بهره برداری و مدیریت منابع آبی کاملاٌ احساس می گردد . در این تحقیق با استفاده از جریان متوسط سالانه رودخانه کارون در محل ایستگاه پل شالو اقدام به تعیین سالهای خشک و مرطوب گردید . برای این مهم ابتدا با استفاده از بررسی خطای بین مقادیر محاسبه ای و مشاهداتی، رابطه بلوم به عنوان بهترین رابطه احتمال تجربی انتخاب گردید . در مرحله بعدی با استفاده از تست بهترین برازش در روش گشتاورهای خطی، توزیع گاما از بین توزیعهای دو پارامتری و توزیع لوجستیک تعمیم یافته از بین توزیعهای سه پارمتری به عنوان بهترین توزیع آماری برای ایستگاه پل شالو انتخاب گردیدند . اما در نهایت توزیع پنج پارامتری وکبای به دلیل خطای پایین به عنوان توزیع مورد نظر برای انالیز انتخاب گردید . نتایج بررسی با این توزیع نشان داد که در یک دوره 46 ساله، 10/9 درصد میزان دبی متوسط حالت خیلی مرطوب، 17/4 مرطوب، 10/9 نیمه مرطوب، 23/9 درصد متوسط، 15/2 درصد نیمه خشک، 13 درصد خشک و 8/7 درصد خیلی خشک می باشد .

کلیدواژه ها:

گشتاورهای خطی ، کارون ، ترسالی ، خشک سالی ، رابطه بلوم