تحلیل آلودگی آب زیرزمینی با استفاده از رویکرد رتبه بندی شبیه به حل ایده ال فازی (مطالعه موردی: دشت زنجان)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 237
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-22-6_008
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1400
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: ارزیابی کیفیت آب در دسترس به خصوص جهت تامین نیازهای شرب از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. لذا تهیه و تدوین رویکردی که بتواند با دقت بالاتر و با در نظر گرفتن عدم دقتهای ناشی از خطاهای ابزاری و اندازهگیری، ارزیابی مناسبتری را ارایه دهد مهم و قابل توجه است. هدف از این مطالعه ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی دشت زنجان بر پایه روش شبیه به حل ایدهآل فازی است. روش بررسی: جهت دست یابی به این هدف، از اطلاعات ۵۷ و ۵۹ نمونه از آبخوان به ترتیب در دو فصل خشک و تر که در هر نمونه ۲۸ پارامتر کیفی مورد آنالیز قرار گرفته است، استفاده گردید. با تعیین وزن هر یک از پارامترهای کیفی در محیط فازی بر اساس نظرات افرادخبره در این زمینه و تعیین ماتریس تصمیم فازی بر مبنای استانداردهای کیفی شرب، ضریب نزدیکی نسبی هر یک از نمونهها تعیین و بر اساس آن رتبه آلودگی هر نمونه مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان میدهد که نقاط آلودهتر عمدتا در مرکز و شمال غربی دشت متمرکز بوده و این امر با موقعیت مراکز صنعتی (مانند مجتمعهای سرب و روی) و خصوصیات هیدروژئولوژیکی آبخوان هماهنگی کامل دارد. جهت ارزیابی میزان دقت رتبهبندی انجام شده، نتایج روش پیشنهادی با حالت قطعی روش شبیه به حل ایدهال مورد مقایسه قرار گرفت. بررسی پارامترهای کیفی مرتبط به رتبه ۱ (کم ترین میزان آلودگی)، نشاندهنده این است که اغلب پارامترها در این رتبه که می بایست بیان گر کم ترین میزان آلودگی باشند، در روش قطعی نسبت به روش فازی دارای مقادیر بالایی میباشند (به عنوان نمونه مقدار پارامتر آرسنیک واقع در رتبه ۱ روش قطعی و فازی به ترتیب برابر با ۴/۰ و ۰ میکروگرم در لیتر میباشد) و این امر در خصوص رتبه ۵۹ (بیش ترین میزان آلودگی) نیز به صورت عکس تکرارشده است که حاکی از مطمئن بودن نتایج رتبهها و دقت بالای روش پیشنهادی میباشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج بیان گر تمرکز رتبههای بالای آلودگی در مرکز دشت و تا حدودی در نواحی شمال و شمال غربی دشت به دلیل وجود صنایع آلاینده قابل توجه و دپوی انبارهای سموم و کودهای کشاورزی در این مناطق میباشد. بر مبنای رویکرد این مطالعه میتوان بیان نمود که این روش به سادگی قابلیت اجرا در هر دشت را تنها با اندازهگیری پارامترهای کیفی داشته و میتواند با دقت بالایی رتبه آلودگی نمونه های کیفی را به خصوص در مواردی که ارزیابی کیفیت آب برای مصارف شرب مدنظر باشد، مورد محاسبه قرار دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود محمدرضا پور طبری
دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه مازندران، ایران (مسوول مکاتبات).
پویا صالحی دوپلانی
کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی و منابع آب، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :