کارایی کاربرد تلفیقی هرس شاخه فرعی و کود زیستی بر رنگیزه های فتوسنتزی برگ و عملکرد کمی و کیفی میوه خیار گلخانه ای

هدف این پژوهش بررسی تاثیر هرس و کاربرد کود زیستی بیوهلث (Biohealth) بر کیفیت و کمیت میوه خیار گلخانه ای رقم سلطان می باشد. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل دو عاملی (کود و هرس) بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار تحت شرایط گلخانه ای در گرگان در سال ۱۳۹۸ اجرا گردید. عامل های آزمایش شامل نوع هرس روی شاخه های جانبی در چهار سطح (نگهداری یک گره، دو گره، سه گره و حذف تمامی شاخه های فرعی) و کود زیستی در دو سطح (کاربرد کود زیستی بیوهلث و عدم کاربرد) بودند. نتایج نشان داد بیشترین فعالیت آنتی اکسیدان میوه با ۳۷/۶۶ درصد در هرس کامل و بدون استفاده از کود مشاهده شد. بالاترین میزان گلوکز میوه (۹۶/۱۰۲ میلی گرم در گرم وزن تر) در تیمار هرس گره اول و بدون استفاده از کود به دست آمد. بیشترین میزان قند کل محلول میوه (۰۲/۴۴ میلی گرم در گرم وزن خشک) و کلروفیل a برگ وسط بوته (۹۸/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) در هرس کامل و بدون استفاده از کود حاصل شد. بیشترین تعداد میوه (۸۲ عدد) در هرس گره سوم و کمترین تعداد میوه (۵۲ عدد) در هرس کامل به دست آمد. یافته های این آزمایش نشان داد که افزایش تعداد میوه در هرس گره سوم، سبب انتقال بیشتر مواد فتوسنتزی به میوه ها می شود. به عنوان یک توصیه، اگر هدف از کشت خیار گلخانه ای تولید برای مدت معین و کوتاه و در عین حال حفظ کیفیت میوه باشد، هرس گره سوم سودمند است؛ اما هنگامی که کشت بلندمدت مدنظر باشد، هرس گره اول و دوم مناسب می باشد.

کلیدواژه ها:

ساقه فرعی ، عملکرد میوه ، قند میوه ، گره ، هرس