فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی و تنه هنگام راه رفتن با و بدون تکلیف دوگانه شناختی در بیماران مبتلا به فلج مغزی و افراد سالم

اجرای تکلیف دوگانه باعث کاهش تعادل و اختلال در گام برداری فرد می شود. اما اثر این نوع تکلیف بر فعالیت الکتریکی عضلات افراد مبتلا به فلج مغزی ناشناخته است. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی و تنه بیماران مبتلا به فلج مغزی و افراد سالم هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی بود. به این منظور با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی USB۲+ EMG و الکترودهای سطحی دوقطبی، شدت فعالیت عضلات راست کننده ستون مهره ای کمری (ES)، راست رانی (RF) و دوسر رانی (BF)  ۱۰ بیمار مبتلا به فلج مغزی و ۱۰ نفر آزمودنی سالم همگن هنگام راه رفتن با و بدون تکلیف دوگانه شناختی ثبت شد. داده های به دست آمده با نرم افزار ۲۲SPSS و روش های آماری ANOVA ویژه داده های تکراری در سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد هنگام راه رفتن با وظیفه شناختی دوگانه، شدت فعالیت عضلات L۳، BF و RF سمت چپ و عضله L۳ و BF سمت راست بیماران فلج مغزی به طور معناداری بیشتر از افراد سالم بود. الگوی تغییر شدت فعالیت الکتریکی همسان سازی شده عضلات L۳، BF و RF در هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی در دو گروه سالم و CP متفاوت بود و بین سه عامل گروه، عضله و وظیفه حرکتی تاثیر متقابل معناداری مشاهده شد. بر اساس نتایج، وظیفه دوگانه شناختی فعالیت عضلات L۳ و BF افراد فلج مغزی را بیشتر از افراد سالم افزایش می دهد که این افزایش می تواند به تلاش فرد برای حفظ وضعیت بدن و تعادل پویا در آن ها نسبت داده شود. بنابراین توجه به تکلیف دوگانه در ارزیابی و طراحی برنامه های تمرینی ویژه افراد فلج مغزی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

فلج مغزی ، تکلیف دوگانه شناختی ، راه رفتن ، فعالیت الکترومیوگرافی