بررسی میزان هیپریسین در دو منطقه از رویشگاههای طبیعی علف چای (Hypericum perforatum L.) در استان گلستان

آگاهی از وضعیت تغییرات میزان هیپریسین در طبیعت به شناخت نیازهای گیاه علف چای (Hypericum perforatum L.) در شرایط زراعی کمک می کند. با توجه به پراکنش گیاه علف چای از ارتفاع صفر تا بیش از ۲۰۰۰ متر در زیستگاه طبیعی استان گلستان دو منطقه توسکاستان در شرق و درازنو در غرب گرگان برای بررسی میزان هیپریسین در رویشگاه طبیعی انتخاب شدند. برای نمونه برداری از گیاهان، ابتدا از پایین ترین سطح ارتفاعی تا بالاترین نقطه ای که این گیاه در این دو منطقه رویت شد هفت طبقه ارتفاعی (متر) تعریف شد که عبارتند از: ۱) ۴۵۰-۱۵۰، ۲) ۷۵۰-۴۵۰، ۳) ۱۰۵۰-۷۵۰، ۴)۱۳۵۰-۱۰۵۰، ۵) ۱۶۵۰-۱۳۵۰، ۶) ۱۹۵۰-۱۶۵۰ و ۷) ۲۲۵۰-۱۹۵۰ متر. نمونه های گیاهی در اوایل گلدهی از ۲۵-۲۰ سانتی متر انتهای سرشاخه گلدار برداشت شدند. با استفاده از فرمول g  K×/  ۱۰۰× E = C و میزان جذب در طول موج ۵۹۰ نانومتر در دستگاه اسپکتروفتومتر، میزان هیپریسین هر نمونه تعیین گردید. اگرچه میزان هیپریسین با تغییرات ارتفاع در دو منطقه تغییرات داشته است، اما تنها در درازنو این تغییرات با ارتفاع همبستگی مثبت دارد. بالاترین میزان هیپریسین استخراج شده برای توسکاستان در طبقه ارتفاعی۷۵۰-۴۵۰، معادل ۲۶/۰میلی گرم برگرم ماده خشک و برای درازنو در طبقه ارتفاعی۲۲۵۰-۱۹۵۰، برابر ۲۵/۰میلی گرم بر گرم ماده خشک بدست آمد که نشان می دهد در هر یک از مناطق مورد مطالعه یک حد ارتفاعی وجود دارد که برای رشد این گیاه مناسب و بالاترین میزان تولید هیپریسین را دارد.

کلیدواژه ها:

هیپریسین ، علف چای (Hypericum perforatum L.) ، زیستگاه طبیعی ، استان گلستان