تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد و اجزای عملکرد کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L. Convar. pepo Var. styriaca)

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر عملکرد، اجزای عملکرد، میزان کلروفیل و فتوسنتز کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L.) به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار طی سال زراعی ۱۳۸۸ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. تیمارهای کودی شامل شاهد یا بدون مصرف کود (۱N)، کود زیستی نیتروکسین (۲N)، کود زیستی فسفات بارور ۲ (۳N)، کودهای زیستی نیتروکسین + فسفات بارور ۲ (۴N)، کود شیمیایی (اوره۱۲۰ کیلوگرم در هکتار + فسفات مونوآمونیوم۱۵۰ کیلوگرم در هکتار) (۵N)، ۵۰% کود شیمیایی+ نیتروکسین (۶N)، ۵۰% کود شیمیایی+ فسفات بارور (۷N)، ۵۰% کود شیمیایی+ نیتروکسین + فسفات بارور ۲ (۸N) بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی بر میزان کلروفیل، فتوسنتز، عملکرد دانه، قطر، وزن متوسط هر میوه، عملکرد میوه و دانه در مترمربع و بوته تاثیر معنی داری داشتند، به طوری که بیشترین عملکرد دانه (۹۷/۹۷ گرم در مترمربع) در تیمار کودی (۸N) و بیشترین عملکرد میوه (۲/۶۲۷۲ و ۵/۵۷۹۰ گرم در مترمربع)، فتوسنتز (۵۶/۱۵ و ۰۵/۱۴ میکرومول CO۲ در مترمربع در ثانیه) و کلروفیل (۰۶/۵۳ و ۰۸/۵۰ عدد SPAD) به ترتیب در تیمارهای کودی (۸N) و (۶N) مشاهده گردید. وزن هزاردانه و تعداد میوه در بوته تحت تاثیر تیمارهای کودی قرار نگرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد در صورتی که کودهای زیستی در تلفیق با ۵۰% کود شیمیایی مصرف گردد، ضمن کاهش مصرف کود شیمیایی بیشترین عملکرد دانه و میوه بدست خواهد آمد.

کلیدواژه ها:

کدوی تخم کاغذی (Cucurbita pepo L.) ، عملکرد ، فتوسنتز ، کلروفیل ، کود زیستی