بررسی تغییرات کمی و کیفی اسانس آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) در دوره رشد گیاه و با روشهای مختلف تقطیر

برای اجرای این طرح اندامهای هوایی آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) از یکی از رویشگاههای طبیعی خود در ایستگاه تحقیقاتی سیراچال، در سه مرحله قبل از گلدهی، اوایل گلدهی و گلدهی کامل جمع آوری گردید و با روشهای مختلف اسانس گیری (تقطیر با آب، تقطیر با آب و بخار آب و نیز تقطیر با بخار آب مستقیم)، اسانس استخراج و بازده اسانس محاسبه شد. سپس اسانسهای بدست آمده با استفاده از دستگاه گازکروماتوگراف (GC) و گاز کروماتوگراف کوپل شده با طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد شناسایی کمی و کیفی قرار گرفت. بدین ترتیب، تاثیر مرحله رشد گیاه و روش اسانس گیری بر کمیت و کیفیت اسانس آویشن کوهی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین بازده اسانس با روش تقطیر با آب و پایین ترین بازده به روش تقطیر با بخار آب حاصل شد. بازده اسانس بسته به روش تقطیر و مرحله رشد گیاه بین ۰.۲۸% تا ۱.۸۰% متغیر بود. ترکیبهای اصلی در تمام اسانسها کارواکرول (۶۱.۲%- ۴۶.۷%)، تیمول (۲۶.۹%-۷.۵%)، گاماترپینن، پاراسیمن و بورنئول بودند.

کلیدواژه ها:

آویشن کوهی ، Thymus kotschyanus ، اسانس ، روش تقطیر ، کارواکرول ، تیمول