استخراج، شناسایی و مقایسه ترکیب های تشکیل دهنده اسانس گل، برگ، ساقه و سرشاخه گلدار بومادران کوهستانی (Achillea vermicularis Trin.)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 177
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-31-5_001
تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1400
چکیده مقاله:
بومادران کوهستانی با نام علمی Achillea vermicularis Trin. از خانواده Asteraceae است. در طب سنتی ایران دم کرده این گیاه برای درمان بیماری هایی مثل آرتریت، گاستریت، آسم و انواع بیماری های کبدی مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق برای اولین بار، ابتدا بذر بومادران کوهستانی از استان آذربایجان غربی جمع آوری شده و در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات البرز واقع در شهرستان کرج وابسته به موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور کشت شد. به منظور بررسی و مقایسه کمی و کیفی اسانس سرشاخه گلدار و هر یک از اجزای آن (گل، برگ و ساقه) به صورت مجزا، پس از جمع آوری گیاه در زمان اوج گلدهی، جدا کردن اندام ها و خشک کردن در سایه، اسانس گیری به روش تقطیر با آب انجام شد. اسانس های حاصل با استفاده از دستگاه های گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد تجزیه کمی و کیفی قرار گرفتند. بیشترین بازده اسانس (W/W نسبت به وزن خشک) از گل (۵۳/۰%) و برگ (۵۲/۰%) و کمترین بازده اسانس از ساقه (۲۴/۰%) بدست آمد. بازده اسانس کل سرشاخه گلدار نیز ۴۳/۰% بود. طبق این نتایج، اسانس گیری از گل های بومادران کوهستانی و حذف سایر اندام های هوایی (که برای برخی گونه های دیگر بومادران مرسوم است) منجر به هدر دادن مقدار زیادی اسانس موجود در برگ و ساقه شد. تعداد ۲۹ ترکیب در اسانس ها شناسایی شد که ۸،۱-سینئول، پیپریتون و کامفور در همه اسانس ها به مقدار قابل توجه وجود داشتند. مقدار کامفور در اسانس ها از ۱/۴% (در اسانس ساقه) تا ۲/۱۹% در اسانس سرشاخه گلدار متغیر بود. کمترین مقدار ۸،۱-سینئول (۳/۳%) در اسانس ساقه و بیشترین مقدار آن (۳/۲۳%) در اسانس گل مشاهده شد. همچنین اسانس ساقه دارای کمترین مقدار پیپریتون (۹/۴%) و اسانس سرشاخه گلدار دارای حداکثر مقدار پیپریتون (۴/۲۶%) بود. همچنین تفاوت های ویژه ای بین اسانس اندام های مختلف دیده شد. حضور برخی ترکیب ها مثل ۱/۳۱% هپتادکان، ۶/۱۸% هگزادکانول، ۵/۴% n-هنی کوسان و ۱/۳% n-اکتادکان فقط در اسانس ساقه، ۶/۱۳% جرماکرن D در اسانس سرشاخه گلدار از دیگر تفاوت های اسانس اندام های مختلف بومادران کوهستانی بود.
نویسندگان
محدثه السادات محمودزاده حسینی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران
فاطمه سفیدکن
استاد، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
پروین صالحی شانجانی
استادیار، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
غلامرضا نجفی
استادیار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :