اثر سطوح مختلف پروتئین و نوع فرمولاسیون جیره بر اساس اسید آمینه کل و قابل هضم بردفع نیتروژن جوجه‎های گوشتی

تحقیقی به صورت فاکتوریل ۳×۳ (سه سطح مختلف پروتئین خام در جیره: توصیه شرکت کاب، ۱۰ و ۲۰ درصد کمتر از حد توصیه شرکت کاب و سه نوع فرمولاسیون جیره: جیره­ای بر پایه ذرت و کنجاله سویا بعنوان شاهد، جیره دارای گندم و جو و برخی محصولات جانبی کشاورزی که اسیدآمینه‎های گوگرد­دار، لیزین و ترئونین کل آن برابر مقادیر کل همین اسیدآمینه‎ها درجیره اول بود و جیره­ای مشابه جیره دوم با این تفاوت که اسید آمینه‎های گوگرد­دار، لیزین و ترئونین قابل هضم آن، برابر مقادیر قابل هضم همین اسیدآمینه در جیره اول بود) با ۴ تکرار در قالب طرح­ کاملا تصادفی به منظور بررسی اثر نوع خوراک و سطح پروتئین جیره بر دفع نیتروژن جوجه‎های گوشتی انجام گرفت. تاثیر نوع خوراک بر میزان مصرف، دفع و ابقای نیتروژن (کیلوگرم در واحد آزمایشی) معنی‎داربود. به­طوری­که جیره ذرت- سویا بیشترین میزان مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن آمونیاکی و کمترین میزان دفع نیتروژن در بستر را ایجاد نمود (۰۵/۰> p) و برعکس جیره دارای گندم، جو و ضایعات کشاورزی متعادل شده بر اساس اسید‎های آمینه کل کمترین میزان مصرف، ابقاء و تولید نیتروژن آمونیاکی را باعث گردید. تنظیم جیره بر اساس اسید‎های آمینه قابل هضم، وضعیت مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن بستری جوجه‎های گوشتی را تا حدی بهبود بخشید. کاهش سطح پروتئین جیره باعث کاهش معنی‎دار مصرف، ابقاء و دفع نیتروژن به صورت مطلق گردید (۰۵/۰> p) اما درصد ابقاء نیتروژن را در هر واحد آزمایشی بهبود بخشید.  

کلیدواژه ها:

Feed formulation-portion level ، Nitrogen excretion ، Total amino acids-digestible amino acids ، فرمولاسیون خوراک ، سطح پروتئین ، اسیدآمینه کل ، اسیدآمینه قابل هضم ، دفع نیتروژن