پاسخ فیزیولوژیکی و ژنتیکی هالوفیت Aeluropus littoralis به شوری

  شوری با ایجاد تنش یونی و اسمزی موجب کاهش تولید محصولات زراعی و باغی می­شود . در این تحقیق مکانیسم تحمل شوری در هالوفیت Aeluropus littoralis که یکی از متحمل­ترین گیاهان تک­لپه­ای به شوری است در چهار سطح نمکی ۱۲۰، ۲۵۰، ۴۵۰ و ۶۰۰ میلی­مولار از طریق تکنیک cDNA-AFLP مورد بررسی قرار گرفت. از لحاظ فنولوژیکی تنش شوری موجب کاهش رشد شاخساره، نسبت شاخساره به ریشه و کلروفیل گردید. بیشترین تظاهر ژنها به همراه بیشترین واریانس کیفی در تیمار نمکی ۲۵۰ میلی­مولار مشاهده شد. در این سطح گیاه دارای بیشترین رشد حتی نسبت به سطح شاهد بود و با افزایش میزان شوری خاموشی ژنها افزایش یافت. نتایج نشان داد که در سطح شوری ۲۵۰ میلی مولار این هالوفیت بهترین پاسخ را به شوری دارد و مناسب­ترین تیمار جهت درک مکانیسم­های تحمل شوری در این هالوفیت است. به نظر خاموشی ژنهای فعال در سطح شاهد و بیان تعدادی از ژنهای خاموش در سطح شاهد همراه با کاهش کل TDF های بیان شده در اثر اعمال تنش و کاهش نسبت شاخساره به ریشه مکانیسم تنظیمی گیاه جهت تحمل تنش شوری باشد به ­طوری که تظاهر این ژنهای خاموش علاوه بر القاء تحمل موجب افزایش رشد نسبت به سطح شاهد در این گیاه شده است.

کلیدواژه ها:

آنالیز بیان ژن ، استرس شوری ، هالوفیت ، Aeluropus littoralis ، cDNA-AFLP