وضعیت تبخیر و تعرق ایستگاه یزد تحت تاثیر عدم قطعیت سناریوهای انتشار گازهای گلخانه ای و مدل های موجود

  پدیده تبخیر و تعرق از جمله مهمترین عوامل موثر بر خشکسالی است که در سایه تغییرات اقلیمی، در آینده روند متفاوتی نسبت به گذشته خواهد داشت. باید توجه داشت که برآورد تبخیر و تعرق یک منطقه در دوره­های آتی تحت تاثیر تغییر اقلیم، با عدم قطعیت­های مختلفی همراه خواهد بود که عدم لحاظ آنها در محاسبات می­تواند به نتایج غیر کاربردی منتهی شود. از اینرو در تحقیق حاضر به بررسی تاثیر عدم قطعیت مربوط به روابط برآورد تبخیر و تعرق و همچنین سناریوهای انتشار گازهای گلخانه­ای بر تبخیر و تعرق ایستگاه یزد در دوره ۲۰۳۹-۲۰۱۰ میلادی پرداخته می­شود. به این منظور ابتدا با استفاده از روشهای هارگریوز- سامانی و تورنت وایت تبخیر و تعرق مرجع ایستگاه یزد در دوره پایه ۱۹۶۱ تا ۱۹۹۰ تعیین شد. سپس به کمک خروجی مدل چرخش عمومی جو HadCM۳ تحت دو سناریوی انتشار گازهای گلخانه ای A۲ و B۲ به شبیه­سازی تبخیر و تعرق مرجع ایستگاه یزد در دوره آتی پرداخته شد. با استفاده از دو پارامتر دمای کمینه و دمای بیشینه، تبخیر و تعرق مرجع سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۳۹ ایستگاه یزد محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که هر دو پارامتر دمای کمینه و بیشینه افزایش محسوسی را در دوره آتی تحت دو سناریوی A۲ و B۲ در ایستگاه یزد خواهند داشت. اما تبخیر و تعرق بدست آمده از داده های شبیه سازی شده دوره آتی توسط روش هارگریوز- سامانی تغییر محسوسی را نسبت به گذشته در هر دو سناریو نشان نداده است. این در حالی است که تبخیر و تعرق محاسباتی به روش تورنت وایت حدود ۴/۰ میلیمتر در هر روز بیشتر از دوره پایه بدست آمده است که با توجه به ماهیت این پدیده همین مقدار اندک نیز قابل صرف­نظر کردن نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، مدل چرخش عمومی ، تبخیر و تعرق مرجع ، ایستگاه یزد