مفهوم حقوق داخلی و قوانین بین المللی بر اقامتگاه

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 544

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

STLH01_091

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1400

چکیده مقاله:

مفهوم اقامتگاه گستره وسیعی را در بر می گیرد و به دلیل تاثیری که بر شخصیت های حقوقی و حقیقی خواهد داشت منشاء حقوق مختلفی برای آنها خواهد شد. زیرا محل اقامت نقش مهمی را در روابط افراد با یکدیگر برعهده دارد مثلا در جایی که مدیونی باید دین خود را به دائن در موعد مقرر بدهد باید تعهد خود را ایفاء نماید و چنانچه دائن در محل نباشد و یا نخواهد بپذیرد، از طریق قانونی تودیع و به وسیله اظهارنامه به محل اقامت او اعلام می گردد. پس در یک تعبیر ساده می توان اقامتگاه را به محل سکونت فرد تعبیر نمود و ماده ۱۰۰۲ قانون مدنی بیان می دارد »اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آنجا باشد...« در مورد اشخاص حقوقی مانند شرکت ها اقامتگاه آنها مرکز عملیات آنها خواهد بود هر شخص دارای یک اقامتگاه است و هیچ کس نمی تواند بیش از یک اقامتگاه داشته باشد این امر را قانونگذار در ماده ۱۰۰۳ قانون مدنی بیان داشته است.

نویسندگان

رضا اکبری شهمیرزادی

گروه حقوق ، واحد آیت الله آملی ، دانشگاه ازاد اسلامی ، آمل، ایران

مهدی اسماعیلی

گروه حقوق ، واحد آیت الله آملی ، دانشگاه ازاد اسلامی ، آمل، ایران