بررسی تاثیر ورمیکمپوست و کودهای زیستی بر ترکیب های اسانس بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) در شرایط تنش خشکی
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 205
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-32-4_011
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1400
چکیده مقاله:
تاثیر ورمیکمپوست و کودهای زیستی محرک رشد، بر ترکیب های اسانس بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) در شرایط مختلف آبیاری در آزمایشی به صورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل آبیاری در دو سطح (۶۰ و ۱۰۰% ظرفیت زراعی)، ورمی کمپوست در سه سطح (۰، ۵ و ۱۰ تن در هکتار) و کودهای زیستی محرک رشد گیاه در چهار سطح (سودوموناس فلورسنت، ازتوباکتر + آزوسپیریلیوم، ازتوباکتر + آزوسپیریلیوم + سودوموناس فلورسنت و شاهد) بود. ترکیب های مورد بررسی شامل سیترونلال، نرال، ژرانیال، بتا-کاریوفیلن و متیل سیترونلات بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل آبیاری×ورمیکمپوست بر سیترونلال در سطح ۱% و بر ژرانیال و متیل سیترونلات در سطح ۵% معنیدار بود. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد که تحت تنش خشکی (۶۰% ظرفیت زراعی) بیشترین مقدار سیترونلال، ژرانیال، نرال و بتا-کاریوفیلن تحت تنش خشکی (۶۰% ظرفیت زراعی) و کمترین میزان این ترکیب ها در شرایط بدون تنش خشکی (۱۰۰% ظرفیت زراعی) بدست آمد. اما بیشترین میزان متیل سیترونلات در ۱۰۰% ظرفیت زراعی و کمترین مقدار آن تحت تنش خشکی مشاهده شد. همچنین، بیشترین مقدار سیترونلال (۷/۴۷%) با مصرف ۱۰ تن در هکتار ورمی کمپوست و کمترین میزان آن (۴۵%) در تیمار شاهد حاصل گردید. بیشترین مقدار بتا-کاریوفیلن (۶%) نیز با مصرف ۵ تن در هکتار ورمی کمپوست بدست آمد. مقایسه میانگین اثر کودهای زیستی نشان داد که تلقیح ازتوباکتر + آزوسپیریلیوم + سودوموناس فلورسنت بیشترین سیترونلال (۲/۴۷%) و بتا-کاریوفیلن (۹/۵%) و کمترین سیترونلال (۶/۴۵%) و بتا-کاریوفیلن (۱/۵%) مربوط به تیمار شاهد بود. تنش خشکی باعث افزایش ترکیب های اسانس شد. اثر ورمیکمپوست تنها بر سیترونلال تاثیر داشت. باکتریهای محرک رشد نیز تنها بر سیترونلال و بتا-کاریوفیلن اثر مثبت داشتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابوالفضل کاظمی نسب
دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
مهرداد یارنیا
دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
محمدحسین لباسچی
دانشیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
بهرام میرشکار
دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران
فرهاد رجالی
دانشیار، موسسه تحقیقات خاک و آب کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :