کمی سازی تنوع فیلوژنتیک: مکمل روش های سنتی در حفاظت از تنوع زیستی

تنوع فیلوژنتیک، تنوع مورفولوژیکی گونهها را بر پایه توارث تکاملی بیان میکند، در نتیجه، انقراض گونه هایی که با هیچ یک از موجودات زنده ارتباط خویشاوندی نزدیکی ندارند از نظر تکاملی و تنوع ژنتیکی نسبت به انقراض گونه هایی که ارتباطات بسیار نزدیکی با هم دارند اهمیت بیشتری دارد. امروزه، به کارگیری روش های مختلف کمی سازی تنوع فیلوژنتیک در انتخاب مناسب مناطق حفاظت شده بسیار اهمیت دارد. روشهای متعددی برای این امر وجود دارد. در روش محاسبه تنوع فیلوژنتیک توسط Rodrigues و Gaston به ماتریس نشان دهنده توزیع شاخه ها در هر جنس و ماتریس طول شاخه ها نیاز است. حضور و عدم حضور هر جنس در شاخه مورد نظر به ترتیب با استفاده از 1 و 0 نشان داده می شود. سپس از حاصلضرب توزیع شاخهها در ماتریس طول شاخه ها تنوع فیلوژنتیک محاسبه می شود. در روشی که Polsky به کار گرفته است برای تمامی آرایه ها نرخ ثابتی از تغییرات DNA در درخت فیلوژنتیک فرض می شود. وی پیشنهاد میکند، تنوع فیلوژنتیک گروهی از جنسها، از طریق جمع طول تمامی شاخههای مربوط بین جنسها بدون شمارش مجدد آن شاخه ها محاسبه میشود. در نهایت می توان از تنوع فیلو ژنتیک محاسبه شده برای الویت بندی مناطق حفاظت شده بهره برد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، تنوع فیلوژنتیک ، مناطق حفاظت شده