حداکثر غنای گونه: روش تجربی برای ارزیابی تنوع زیستی گیاهان چوبی جنگل

رویکردهای مختلفی درمنابع معتبربرای برآورد غنای گونه ها وجود دارد، که معمولا آن را به صورت پتانسیل تنوع زیستی تخمین می زنند. اما مشکلات عملی و نظری راجع به اندازه گیری و مفهوم تنوع زیستی وجود دارد. ما دراینجا یک روش آماری برای برآورد حداکثر غنای گونه ی گیاهان چوبی پیشنهاد می کنیم. داده های موجود دریک جنگل ازمجموعه جنگلهای کاتالونیا (شمال شرقی اسپانیا) مورداستفاده قرارگرفته، به تحلیل روابط بین غنا و 9 ویژگی محیطی با ساختارهای متفاوت می پردازیم. با انتخاب سه متغیر از نه متغیر (تبخیروتعرق بالقوه سالانه ، تاج پوشش و پوشش زیراشکوب) از مدل همبستگی بین حداکثر میانگین غنای گونه ای و انواعی از شرایط محیطی برای چندین رویشگاه استفاده کردیم. سپس از رگرسیون خطی برای مقایسه پایین ترین حد متوسط حداکثر غنای گونه ای با مدلهای پیش بینی شده برای هر رویشگاه استفاده می کنیم. درمجموعه ای از پلاتهای مختلف اهمیت آن را مشاهده می کنیم. ما از نتیجه ی اطلاعات تجربی پلاتها استفاده کرده ایم، در حالی که اکثر روش های معمول برا ساس توزیع بالقوه گونه ها است. بنابراین ، روش ما اطلاعات بهتری از اثرات عوامل طبیعی وشیوه های مدیریتی را فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

غنای گونه ای ، آماربرداری جنگل ، حفاظت از جنگل ها ، تنوع زیستی بالقوه