سرواپیدمیولوژی عفونتهای همزمان با HDV در شمال شرقی ایران

مقدمه ویروس هپاتیت HBV) B) شایعترین علت هپاتیت مزمن در ایران میباشد ولی در خصوص شیوع هپاتیت D (HDV) حداقل در شمال شرقی ایران اطلاعات زیادی در دسترس نیست . هدف این مطالعه تعیین شیوع نسبی HDV در مبتلایان به هپاتیت مزمن B ، عوامل خطر ابتلاء به HDV و عفونت همزمان HDV و هپاتیت C روی HBV میباشد. روش کار این مطالعه به روش توصیفی - تحلیلی بر ۳۵۰ بیمار ناقل مزمن HBV از مهرماه ۸۳ تا مهرماه ۸۴ در بیمارستان امام رضا (ع) انجام شد. بیماران به دو گروه ناقلین مزمن غیرفعال و بیماران مزمن کبدی (هپاتیت مزمن و سیروز کبدی) تقسیم شدند. HDV Ab توسط تست الیزا در سرم بیماران بررسی شد، و بیماران HDV مثبت از نظر عوامل خطرو عفونت همزمان با HCV، توسط الیزا بررسی شدند و برای موارد -Anti HCV مثبت، Immunoblot assay انجام شد . سپس عوامل خطرو عفونتهای همزمان در بیماران HDV مثبت با بیماران HDV منفی مقایسه شدند. نتایج شیوع کلی HDV در مبتلایان به هپاتیت مزمن ۳۵/۳۵۰) %۱۰ B) تعیین شد، شیوع HDV در بیماران مزمن کبدی (هپاتیت مزمن و سیروز) ۲۸/۱۹۷) %۱۴/۲) و در ناقلین غیرفعال ۷/۱۵۳) %۴/۵) بود.در بین عوامل خطر بررسی شده بیشترین عامل خطر سابقه فامیلی مثبت و بعد دریافت خون بود. در گروه HDV منفیها ۲/۸%بیماران (۱/۳۵) عفونت دوگانه با HBV و HCV داشتند و در گروه HDV مثبتها ۲/۸% بیماران (۱/۳۵) عفونت سهگانه با HDV ، HBV و HCV داشتند. نتیجه گیری در این منطقه از کشورمانHDV در بیماران سیروتیک و هپاتیت مزمن از شیوع متوسطی برخوردار بوده و بررسی آن در این بیماران توصیه می شود. عفونت همزمان با HCV از شیوع بالایی برخوردار نبوده و به جز در افراد پرخطرنیاز به بررسی ندارد.

کلیدواژه ها:

ویروس هپاتیت دلتا ، عوامل خطر ، عفونتهای همزمان