اثر بخشی آموزش شیوه های فرزند پروری بر راهبردهای حل تعارض والدین و فرزندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش شیوه های فرزندپروری بر راهبردهای حل تعارض بین والدین و فرزندان در دانش آموزان دختر دوره راهنمایی مدارس شهر کرمان انجام شد. روش این پژوهش نیمه آزمایشی می باشد و در آن از طرح پژوهشی ­گروه کنترل نابرابر استفاده شده است. جامعه آماری شامل والدین دانش آموزان دختر مدارس راهنمایی شهر کرمان و نمونه آماری شامل ۷۰ نفر از والدین دانش آموزان دختر مدارس شهر کرمان (۴۰ مادر و ۳۰ پدر) می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند از بین مدارس شهر کرمان انتخاب شدند و به ۲ گروه آزمایشی و کنترل (هر گروه ۳۵ نفر) تقسیم شدند. ابتدا هر دو گروه در مرحله پیش آزمون به مقیاس راهبردهای حل تعارض اشتراس پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل قرار گرفتند یعنی ۱۰ جلسه آموزشی در طول دو هفته متوالی (هر دو روز یک جلسه) و هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه به آنان ارائه شد، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. مجددا مقیاس راهبردهای حل تعارض در مرحله پس آزمون در هر دو گروه اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از روشهای آماری فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد که آموزش شیوه های فرزند پروری به والدین بر راهبردهای حل تعارض فرزندان تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

شیوه های فرزند پروری ، راهبردهای حل تعارض ، پرخاشگری