نقش سبک حل مساله در پیش بینی سازگاری زناشویی مادران کودکان استثنایی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس سبک های حل مساله در مادران کودکان استثنایی بود. تعداد نمونه این پژوهش ۷۵ نفر از مادران دارای کودک معلول (نابینا، ناشنوا، معلول جسمی،...) بود که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش که یک مطالعه همبستگی است از پرسش نامه های سبک حل مساله کسیدی و لانگ و مقیاس سازگاری زناشویی اسپینر(DAS)  استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از  روش همبستگی و تحلیل رگرسیون صورت گرفت. یافته ها نشان داد که بین سبک کارآمد و ناکارآمد حل مساله با سازگاری زناشویی رابطه معناداری وجود دارد(۰۰۱/۰ p <)، همچنین سبکهای حل مساله می تواند سازگاری زناشویی را در سطح معناداری ۰۰۱/۰ p < پیش بینی می کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت سبکهای حل مساله کارآمد و ناکارآمد بر سازگاری زناشویی تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

سبک حل مسئله ، سازگاری زناشویی ، مادران کودکان استثنایی.