بررسی عوامل اجتماعی - فردی مرتبط با گرایش شهروندان مرد و زن تبریز به فعالیت های ورزشی

هدف کلیاین پژوهش ،تعیین عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با گرایش شهروندان تبریز به فعالیت های ورزشی می باشد . روش تحقیق، به لحاظ ماهیت ، توصیفی و از نوع پیمایش بود. جامعه آماری پژوهش شهروندان بالای ۱۵ سال شهر تبریز می باشد که بر اساس مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵ ، تعداد آنان ۱۳۱۹۰۳۳ نفر می باشد که از این تعداد ۶۷۰۵۱۶ مرد و ۶۴۸۵۱۶ زن می باشد. به منظور گردآوری داد­های مورد نیاز درباره افراد جامعه، از طریق نمونه­گیری خوشه­ای به جمع­آوری داده­ها اقدام شد. در این نوع نمونه­گیری، افراد جامعه با توجه به سلسله مراتبی از انواع واحدهای جامعه انتخاب شده­اند. نمونه ها ، به نسبت جمعیت از مناطق ۱۰ گانه شهرداری انتخاب گردید. سپس به صورت تصادفی با مراجعه به منازل مسکونی در هر یک از نواحی تعداد ۳۸۴ پرسشنامه از شهروندان تکمیل گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بود . اعتبار محتوای پرسشنامه با استفاده از نظرات اساتید این حوزه بررسی گردید. جهت بررسی پایایی پرسشنامه، از آلفای کرونباخ استفاده شد. برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد ، مهم ترین عوامل گرایش به فعالیت­های ورزشی، جنس، سن، وضعیت تاهل، تحصیلات، درآمد، تصور شخص از بدن، سرمایه اجتماعی می باشند که هر کدام سهم معینی درتبیین شهروندان بر گرایش به فعالیت ورزشی داشته اند.

کلیدواژه ها:

گرایش شهروندان مرد و زن تبریز به فعالیت های ورزشی ، تصور شخص از بدن ، سرمایه اجتماعی