نقش تمایز خود و سبک های دلبستگی در پیش بینی صمیمیت زناشویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تمایز یافتگی و سبک های دلبستگی در پیش بینی صمیمیت زناشویی زوج ها متاهل شهر زنجان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود. تمامی زوج های متاهل ساکن شهر زنجان در سال ۱۳۹۷ جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه نهایی شامل ۲۷۸ نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس صمیمیت زناشویی باگاروزی (۲۰۰۱)، پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون(۲۰۰۰) و پرسشنامه سبک های دلبستگی دلبستگی هازن و شیور (۱۹۹۵) بودند. تجزیه و تحلیل با استفاده از رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام انجام شد. نتایج نشان داد که که یافتگی و ابعاد آن توان پیش بینی صمیمیت زناشویی را ندارند. از بین سبک های دلبستگی، فقط سبک دلبستگی اجتنابی توانست صمیمیت زناشویی را پیش بینی کند (۰۲/۰R۲=). از یافته های پژوهش حاضر می توان در راستای تدوین و اجرای برنامه های آموزشی و درمانی به منظور افزایش صمیمیت زناشویی زوج ها استفاده کرد.واژگان کلیدی: تمایز خود، سبک های دلبستگی، صمیمیت زناشویی، زوج های متاهل The purpose of this study was to investigate the role of self-differentiationand attachment styles in the prediction of marital intimacy in Zanjan city couples. The research method was correlation. All married couples living in Zanjan city in ۲۰۱۸ formed the statistical population of this study. The final sample consisted of ۲۷۸ people selected by stepwise cluster sampling. The instruments of the Bagarozzi intimacy scale (۲۰۰۱), self-differentiated R-DSI revised questionnaire, Hazan and Shaver (۱۹۹۵), attachment style questionnaire. Data was analyzed by using p Stepwise  multiple regression. The results showed that the outcomes and dimensions of it can not predict marital intimacy. Among attachment styles, only the avoidant attachment style could predict marital intimacy (R۲ = ۰.۰۲). The findings of this study can be used to develop and implement educational and therapeutic programs in order to increase marital intimacy of couples.  

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: تمایز خود ، سبک های دلبستگی ، صمیمیت زناشویی ، زوج های متاهل