اثربخشی واقعیت درمانی بر انعطاف پذیری و دلزدگی زناشویی و تعهد اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق شهرستان ملایر

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر انعطاف پذیری زناشویی، دلزدگی زناشویی و تعهد اجتماعی زوجین متقاضی طلاق بود.روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه­ی زوج های متقاضی طلاق شهر ملایر درسال ۱۳۹۸ تشکیل می دادند که با روش نمونهگیری دردسترس ۳۰  زوج انتخاب گردیده و بهطور تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه ها­­ی دلزدگی زناشویی پاینز (۲۰۰۳)، پرسشنامهی انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) و پرسشنامه تعهد اجتماعی آدامز و جونز (۱۹۹۷) استفاده شد. داده­ها از طریق آزمون آماری کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از یافته­های توصیفی نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در پیش­آزمون و پس­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد و نتایج حاصل از یافته­های استنباطی نیز نشان داد که در متغیر انعطاف پذیری شناختی بین گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد(۰۵/۰ p < ). در متغیر دلزدگی زناشویی نیز، در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل وجود دارد (۰۵/۰ p < )؛ در متغیر تعهد اجتماعی نیز مشاهده می شود که بین گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری تعهد اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰ p < ). براین اساس می­توان بیان نمود که مداخله واقعیت­درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر مولفه­های انعطاف­پذیری، دلزدگی و تعهد اجتماعی در زوجین متقاضی طلاق موثر بوده و می­توان از این نوع مداخله در مشاوره و درمان زوجی به ویژه زوجین دارای تعارض استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، انعطاف پذیری زناشویی ، دلزدگی زناشویی ، تعهد اجتماعی