مقایسه شیوه تعامل با اقلیتهای دینی در حکومت امام علی(ع) و حاکمان صفوی

سیره حکومتی حکیمانه علی(ع) منبعی هدایت گر برای همه مصلحان برجای گذاشته است. بخشی از این سیره تعامل با اقلیت های دینی حاضر در جامعه اسلامی است. شیوه تعامل با اقلیت های دینی همواره، از مباحث مطرح در جوامع اسلامی بوده است. قرآن خطوط کلی این تعامل را ترسیم و پس از پیامبر(ص) نیز، قرآن ناطق، علی(ع)، نمود عینی و عملی آن را مجسم کرده است. حکومت مقتدر صفویان، نخستین دولت امامی مستقل، با شعار پیروی از سیره ائمه(ع) به عرصه آمد و دو قرن و نیم، بر ایران حکومت کرد. این نوشتار نخست به معرفی چند اصل کلی از سیره علی (ع) در تعامل با اقلیت های دینی می پردازد و سپس، به شیوه تطبیقی، آن اصول را در سیره حکومتی صفویان بررسی و کاستی ها و نقض آنها را در این حکومت برجسته می کند. وجود تفاوت آشکار بین این دو سیره نتیجه مقایسه آنهاست که عمدتا به دلیل تفاوت در اهداف و نوع نگاه به حکومت بوده است.

کلیدواژه ها:

اقلیت های دینی ، حکومت صفویه ، حکومت امام علی(ع) ، یهودیان ایران ، مسیحیان ایران ، زرتشتیان ایران