بررسی ترکیب شیمیایی اسانس های Centaurea urvillei DC. subsp. deinacantha و Centaurea pterocaula Trautv.
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 295
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-33-6_009
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1400
چکیده مقاله:
هر دو گونه Centaurea pterocaula Trautv. و C. urvillei DC. subsp. deinacantha نوعی گل گندم هستند. هدف از این مطالعه تعیین ترکیب های شیمیایی در روغن های اسانسی گونه های مذکور برای استفاده در مواد غذایی، لوازم آرایشی- بهداشتی و دارویی بود. گیاهان C. urvillei و C. pterocaula در مرحله گلدهی از ارومیه (دره قاسملو) و زنجان در سال های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ جمع آوری شدند. اندام های گیاه شامل ساقه و برگ و گل آذین در آزمایشگاه خشک شدند و به ذرات ریزی تبدیل شدند. روغن های اسانس به روش تقطیر با آب بدست آمد و توسط GC-FID و GC/MS مورد تجزیه قرارگرفتند. بازده اسانس ساقه همراه برگ و گل آذین گونه C. pterocaula (براساس وزن خشک گیاه) به ترتیب ۰.۰۶% و ۰.۰۹% بود. بیشترین درصد ترکیب های اسانس ساقه همراه برگ و گل آذین به ترتیب جرماکرن دی (۲۰.۴% و ۵.۴%)، تیمول (۱۰.۶% و ۸/۳%)، سیپرن (۳.۵% و ۱۱.۵%)، اسپاتولنول (۷.۷% و ۴.۹%)، کاریوفیلن اکسید (۶.۸% و ۱۳.۴%) و ترانس-کاریوفیلن (۴.۹% و ۸.۱%) بودند. بازده اسانس ساقه همراه برگ و گل آذین C. urvillei (براساس وزن خشک گیاه)، به ترتیب ۰۲۳/۰%، ۰۶۵/۰% بود. بیشترین درصد ترکیب های اسانس ساقه همراه برگ، بنزیل بنزوات (۳۸.۷%)، کاریوفیلن اکسید (۱۷.۹%) و بتا-اودسمول (۱۹.۸%) بوده و بیشترین درصد ترکیب های اسانس گل آذین، کاریوفیلن اکسید (۲۵.۷%)، اسپاتولنول (۱۴.۸%) و اودسما-۴(۱۵)-۷-دی ان-۱-بتا-ال (۰/۲۱%) بوده است.
کلیدواژه ها:
Centaurea urvillei DC. subsp. deinacantha ، Centaurea pterocaula Trautv ، روغن اسانسی ، بنزیل بنزوات ، جرماکرن دی ، ترکیب های شیمیایی
نویسندگان
فاطمه عسکری
استادیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مهدی میرزا
استاد، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مهردخت نجف پور نوایی
استادیار، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
شهلا احمدی
مربی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :