ریخت شناسی الگوی رفتار نخبگان سیاسی در ایران بعد از انقلاب اسلامی
محل انتشار: فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، دوره: 14، شماره: 42
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 269
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSQK-14-42_006
تاریخ نمایه سازی: 10 مهر 1400
چکیده مقاله:
این پژوهش به موضوع نخبگان سیاسی و نوع رفتار آنها و پیامدهای آن بر ثبات سیاسی در ایران می پردازد. نظریه پردازان بسیاری درباره مبحث نخبگان و تیپ شناسی آنها نظریه پردازی کرده اند که بیانگر اهمیت این امر در حوزه جامعه شناسی بویژه جامعه شناسی سیاسی است. توجه به کارکرد و ریخت شناسی نخبگان باعث بوجود آمدن مکتب فکری نخبه گرایی در میان محققان رشته جامعه شناسی سیاسی شده است. درمورد عملکرد نخبگان در ایران نظریه پردازان بزرگی مانند «زونیس» مفهوم پردازی کرده اند که منتج به شناسایی ویژگی های رفتاری نخبگان سیاسی در ایران قبل انقلاب شده است. «زونیس» و دیگر نظریه پردازان معتقد هستند که الگوی حاکم بر نخبگان و رفتار سیاسی آنها دارای ویژگی های گونه متفرق یا عدم وفاقی مورد نظر هیگلی و برتون می باشد . در مدل متفرق که در بسیاری از دولت های ملی گذشته و حال مشاهده شده ویژگی هایی وجود دارد که خود پیامد هایی مانند بی ثباتی سیاسی و عدم توسعه سیاسی در جوامع در حال توسعه ی مانند ایران را به دنبال دارد. این الگوی رفتاری ریشه در فرهنگ و ساخت سیاسی و اجتماعی جامعه ایران دارد که باعث گردیده که جامعه سیاسی ایران هم در دوران قبل و هم بعد انقلاب از این امر رنج ببرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داریوش پیری
دانشگاه تهران
نوشین میرزایی جگرلویی
استاد