تبعات سیاسی و اجتماعی ظهور طبقه متوسط جدید در ایران در دوران پهلوی دوم

مقاله حاضر به مفهوم طبقه متوسط جدید و چگونگی گسترش و عملکرد آن در فاصله زمانی سال های پهلوی دوم میپردازد. می توان گفت طبقه متوسط جدید به موازات رشد خود، جایگاه بسیار بالایی در مشارکت سیاسی و اجتماعی نتوانست پیدا کند و به همین دلیل برخلاف اهدافی که حکومت قبل داشت، به ضد آن حکومت مبدل شد. در این راستا دیدگاه های مختلف درباره مفهوم طبقه متوسط و طبقه متوسط جدید ارائه شده و سپس فرایند تاریخی گسترش آن در دوره زمانی مورد بحث این مقاله تبیین شده است. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله توصیفی تحلیلی می باشد و از زوایای به بیان این مساله پرداخته شده است. در این مقاله تلاش شده تا از مفاهیم و مباحث رایج در جامعه شناسی و علوم سیاسی درباره طبقات اجتماعی، برای تبیین تحولات تاریخی دوره مورد بحث استفاده شود برهمین اساس پرسش اساسی پژوهش حاضر این است که طبقه متوسط جدید چه جایگاهی در توسعه سیاسی ایران در دوران پهلوی دوم داشته است؟ و بر اساس این فرضیه پی گیری شده است که خطاهای راهبردی محمد رضا پهلوی در رشد کمی طبقه متوسط جدید و عدم پاسخگویی به تقاضای کیفی و اساسی آنان و ائتلاف طبقه متوسط جدید با سنتی منجر به تزلزل در توسعه سیاسی شد.

کلیدواژه ها:

نوسازی ، بی ثباتی سیاسی ، طبقه متوسط جدید ، توسعه سیاسی ، پهلوی دوم