بررسی کنایه در شعر احمد شاملو از منظر زیباشناسی و نوآوری در کنایات

کنایه یکی از عناصر چهارگانه علم بیان است که نقش مهمی در زیبا آفرینی کلام و تصویرسازی هنری دارد. اوج زیبایی کنایه همانند هر تصویر خیالی دیگر در تازگی آن است. برخی از کنایه ها به دلیل استفاده بیش از حد در شمار کنایه های قاموسی در آمده اند و زیبایی و خیال انگیزی چندانی ندارند. در شعر شاملو هم کنایه های قاموسی وجود دارد و هم کنایه های ابداعی. او گاهی در معنی و مفهوم برخی کنایات قاموسی تصرف کرده و متناسب با بافت و زمینه شعر، معنایی غیر از معنای قاموسی آن را اراده نموده است. در این مقاله که بر روی تمام اشعار شاملو صورت گرفته کنایات شعر وی استخراج و به سه دسته: ۱-کنایات قاموسی ۲- کنایات زبانی(مردمی) ۳- کنایات ابداعی تقسیم بندی و به نوآوری ها و ابداعات او در این خصوص اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

شاملو ، کنایه ، نوآوری ، زیبا شناسی ، بلاغت