نهایت سنجی در کیفر تعزیری با ملاک های فقهی

در بین اقسام مجازات های کیفری پیش بینی شده در فقه جزایی اسلام، تعزیر بیشترین کاربرد را داشته و به دلیل ویژگی هایی که دارد قلمرو آن اکثر جرایم رایج در هر عصری را در برمی گیرد. انعطاف نهاد تعزیرات و در نتیجه واگذار کردن صلاحیت تعیین نوع، موجب، میزان و کیفیت اجرای آن به حاکم اسلامی موجب شده نظام کیفری اسلام پویا و کارآمد بوده و بتواند خود را با مقتضیات زمانی و مکانی منطبق و سازگار کند. در این نوشتار ضمن اشاره به مفهوم تعزیر و مبانی روایی آن به موضوع اصلی تحقیق یعنی نهایت سنجی مجازات تعزیری با رویکرد فقهی پرداخته شده و با استناد به دلایلی (مراتب نهی از منکر، مصلحت فرد و جامعه، اطلاقات باب تعزیر و ضرورت حفظ نظم عمومی ادعا می شود که در تعزیرات نیز همانطور که از حیث کمینه (حداقل) محدودیت ندارد از جانب بیشینه (حداکثر) نیز محدودیت نداشته و حاکم می تواند بر اساس نیازهای روز جامعه اسلامی برای برخی جرایم، تعزیر سالب حیات وضع کند.

کلیدواژه ها:

تعزیر ، مجازات ، قاعده فقهی ، حداکثر تعزیر ، سلب حیات.