بررسی تطبیقی جلوه های کیفرگرایی در نظام های حقوقی و تاثیر آن بر الگوهای های کیفرزدا

زمینه و هدف: جوامع مختلف برای پاسخ به پدیده مجرمانه رویکردهای متفاوتی اتخاذ می کنند. برخی از این رویکردها حاکی از سخت گیری نسبت به مرتکب بوده و برخی نیز دلالت بر تسامح و تساهل نسبت به او دارند. زمانی که توسل به کیفر به عنوان اولین راه حل شناخته شود و شدت گرایی در اعمال مجازات ها به عنوان روشی مطلوب برای کنترل بزهکاری باشد، گفته می شود که قلمرو اجرای عدالت کیفری به کیفرگرایی مبتلا شده و زمانی که استفاده از سیاست های مبتنی بر عقب نشینی کیفری- علی الخصوص کیفرزدایی- جهت اصلاح و درمان و اعطای فرصت به مرتکب جایگزین اعمال کیفر می شود و کیفردهی آخرین راهکار تلقی می گردد، گفته می شود که الگوی حاکم بر سیاست جنایی الگویی کیفرزدا است. مقاله حاضر درصدد پاسخگویی به این سوال است که کیفرگرایی و جلوه های متعدد آن چگونه بر الگوهای کیفرزدا تاثیر گذاشته و سیاست های کیفرزدا را به انزوا می کشاند.روش شناسی: این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی و تحلیل سوال مورد اشاره پرداخته است.یافته ها و نتایج: نتایج پژوهش حاضر بیانگر این موضوع است که بین افزایش رویکردهای کیفرگرایانه و کاهش رویکردهای کیفرزدا رابطه مستقیم وجود دارد؛ بدین توضیح که هر اندازه به میزان کیفرگرایی و ترویج آن در ابعاد مختلف جامعه اضافه گردد، از میزان آمادگی جامعه برای پذیرش ظرفیت های کیفرزدا کاسته خواهد شد و در نتیجه، اعمال سیاست های حمایتی مبتنی بر رفاه گرایی با چالشی اساسی مواجه می شود.

کلیدواژه ها:

کیفرگرایی ، شدت گرایی ، کیفرزدایی ، حداقل مداخله