مقایسه میزان یادگیری و یادسپاری زبان انگلیسی دانش آموزان متوسطه در رویکردهای مبتنی بر سنجش اصیل و سنتی

پژوهش حاضر میزان یادگیری و یادسپاری زبان انگلیسی دانشآموزان متوسطه در رویکردهای مبتنی برسنجش اصیل و سنتی را مورد بررسی قرار داد .روش پژوهش شبه آزمایشی و نمونه پژوهش ۶۰ نفر از۸۹ ) است که به صورت تصادفی - دانشآموزان پسر سال اول دبیرستان در ناحیه ۲ شهرستان ساری ( ۹۰ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده در اینپژوهش عبارتاند از: ۱. پیش آزمون پیشرفت تحصیلی ، ۲. آزمون پایانی (پیشرفت تحصیلی ) زبانانگلیسی، ۳. آزمون عملکردی درس زبان انگلیسی، ۴. پرسشنامه تجدید نظر شده نگرش نسبت بهپیش از اجرای رویکردهای اصیل و سن تی دو گروه به وسیل ه پیش آزمون . (SAAS-R) امتحانمحققساخته جهت حصول اطمینان از عدم تفاوت معنادار میانگین های دو گروه مورد آزمون قرارگرفتند. نتایج نشان داد که: ۱. میزان یادگیری عملکردی دانشآموزان با روشهای سنجش اصیل بیشتر ازروشهای سنتی است. ۲. نمرات آزمون پایانی دو گروه تفاوت معناداری ندارند. ۳. میزان یادسپاری درروشهای اصیل بیشتر از روش سنتی است. ۴. نگرش نسبت به امتحان در گروه روشهای اصیلمثبت تر از گروه روش سنتی است .

کلیدواژه ها:

یادگیری ، یادسپاری ، سنجش اصیل ، سنجش سنتی ، یادگیری عملکردی