اثر کاربرد کودهای زیستی و سولفات روی بر بعضی صفات مورفولوژیکی، عملکرد و محتوای اسانس مرزه (Satureja hortensis L.)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 305
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJMAPR-36-4_001
تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1400
چکیده مقاله:
شناسه دیجیتال (DOR):۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۹۰۵.۱۳۹۹.۳۶.۵۲۳.۱۰۲.۴.۱۵۷۵.۴۱ به منظور بررسی اثر کاربرد کودهای زیستی و سولفات روی بر بعضی صفات مورفولوژیکی، عملکرد و اسانس گیاه دارویی مرزه (Satureja hortensis L.)، آزمایشی در سال ۱۳۹۲ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه اجرا شد. تیمارها شامل کودهای زیستی (شاهد یا عدم تلقیح، نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس) و محلول پاشی گیاهان با سولفات روی (غلظت های صفر، ۲.۵ و ۵ در هزار) بودند. نتایج نشان داد که اثر کودهای زیستی و سولفات روی بر تعداد ساقه های فرعی، وزن خشک سرشاخه گلدار، وزن تر و خشک تک بوته، عملکرد بیولوژیک و عملکرد اسانس معنی دار شد. بیشترین مقدار صفات مذکور به ترتیب در تیمارهای تلقیح سوپرنیتروپلاس و نیتروکسین بدست آمد. علاوه بر صفات اشاره شده، ارتفاع بوته نیز با کاربرد غلظت های ۵/۲ و ۵ در هزار سولفات روی نسبت به شاهد افزایش یافت. قطر ساقه تحت تاثیر کود زیستی سوپرنیتروپلاس+ محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۲.۵ در هزار و کود نیتروکسین+ محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۵ در هزار به حداکثر مقدار خود رسید. تیمارهای محلول پاشی سولفات روی با غلظت ۵ در هزار+ سوپرنیتروپلاس، سولفات روی با غلظت ۲.۵ در هزار+ نیتروکسین و سولفات روی با غلظت ۵ در هزار+ نیتروکسین با بیشترین درصد اسانس، باعث افزایش ۳۴.۵ درصدی مقدار اسانس مرزه نسبت به شاهد شدند. به طور خلاصه، نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد کودهای زیستی سوپرنیتروپلاس، نیتروکسین و سولفات روی می توانند برای بهبود رشد گیاه و افزایش اسانس مرزه استفاده شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یوسف نصیری
دانشیار، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
فریبرز شکاری
استاد، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
محمد اسدی
دانشجوی دکترای اکولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه، مراغه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :