بررسی الگوی تجویز پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی در بیماران بستری در بخش جراحی در فاصله زمانی مهر ۹۸ تا اسفند ۹۸

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 382

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCSCONF02_023

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1400

چکیده مقاله:

مقدمه: بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند در معرض خطر ترومبوز وریدهای عمقی و آمبولی ریه می باشند به طوری که آمبولی ریه مهم ترین علت قابل پیشگیری مرگ و میر در بیماران جراحی است .هدف از انجام این مطالعه بررسی الگوی تجویز پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی در بیماران بستری در بخش جراحی در فاصله زمانی مهر ۹۸ تا اسفند ۹۸ می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه، کلیه بیماران بستری در بخش جراحی بیمارستان امام خمینی ارومیه ازمهر ۹۸ تا اسفند ۹۸ به روش تمام شماری مورد مطالعه قرار گرفت.اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی بیماران از پرونده های بیماران در واحد آمار و مدارک پزشکی بیمارستان امام خمینی استخراج شد. نوع داروی مورداستفاده جهت پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی،اندیکاسیون های گزارش شده برای استفاده از پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی، معیارهای توقف پروفیلاکسی وعوارض جانبی در چک لیست ها ثبت شد. یافته ها: در مجموع ۲۱۸۱ بیمار جراحی با میانگین سنی ۴۶/۴±۱۶/۸ بیماران هپارین و برای ۵/۴% انوکساپارین تجویز شده بود. در ۱/۱۴ درصد از افرادی که هیپارین و انوکساپارین دریافت کرده بودند، ترومبوز ورید عمقی داشتند. ۰/۱۸ درصد از بیماران تحت درمان با هپارین و انوکساپارین، ترومبوآمبولی ریوی داشتند، بین تجویز پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی و بروز عفونت نازوکومیال در بیماران بستری بخش جراحی بیمارستان امام خمینی ارومیه ارتباط معنی داری مشاهده نشد. P-Value>۰/۰۵. بین تجویز پروفیلاکسی ترومبوز ورید عمقی و بروز ترومبوز ورید عمقی و ترومبوآمبولی ریوی در بیماران بستری بخش جراحی ارتباط معنی داری وجود ندارد. P-Value>۰/۰۵ نتیجه گیریب: با توجه به نتایج مطالعه ی حاضر، می توان چنین نتیجه گرفت که تاثیرگذاری انوکساپارین و هپاریندر جلوگیری از بروزترومبور ورید عمقی و ترومبوآمبولی ریوی یکسان است و تفاوتی بین آنها وجود ندارد.

نویسندگان

شیوا پاکزاد

استادیار جراحی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه