الگو و کارایی مصرف انرژی تولید گندم آبی به کمک رویکرد تحلیل پوششی داده ها، مطالعه موردی: شهرستان اهواز، استان خوزستان

مصرف انرژی و استفاده صحیح از نهاده های کشاورزی تاثیر زیادی بر اقتصاد و حفظ محیط زیست دارد. در پژوهش حاضر الگو و کارایی مصرف انرژی تولید گندم آبی به کمک رویکرد تحلیل پوششی داده ها در شهرستان اهواز مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات موردنیاز مطالعه از طریق تکمیل ۱۲۰ پرسشنامه توسط کشاورزان اهواز که کشت گندم آبی داشته اند، تکمیل گردید. با توجه به داده های گردآوری شده از مطالعه میدانی در خصوص نحوه انجام عملیات زراعی در مورد این محصول، مقادیر انرژیهای نهاده (ماشین ها، سم و کودهای شیمیایی، نیروی انسانی، سوخت، بذر) و ستاده (دانه گندم) محاسبه و کارایی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که انرژی دو نهاده ی الکتریسیته ( جهت استحصال آب) و کود ازته به ترتیب بیشترین درصد انرژی با % ۳۴ و % ۲۶ پرمصرفترین نهاده های انرژی در تولید بودند. متوسط تولید گندم آبی در استان اهواز ۴۰۵۰ کیلوگرم و کل انرژی مصرفی در کشت گندم آبی ۳۵۷۴۴/۱۹ مگاژول بر هکتار محاسبه شد. همچنین شاخص بهرهوری انرژی ۱۴ کیلوگرم بر مگاژول به دست آمد. در تحلیل پوشش داده ها مقادیر کم کارایی نشان از مصرف بی رویه ی نهاده های کشاورزی است. بنابراین میتواند از طریق مقایسه کارایی واحدهای تولیدی ناکارا با واحدهای کارا و کاهش یا افزایش میزان نهاده های واحد ناکارا، کارایی را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

گندم آبی ، انرژی مصرفی ، کارایی انرژی ، افزوده خالص انرژی ، شهرستان اهواز