تحلیل ساختار فضایی جمعیت سکونتگاه های شهری (مطالعه موردی: استان اردبیل)

این پژوهش با استفاده از روش هایی چون قانون رتبه -اندازه (قانون زیپف) ،نخست شهری،شاخص هرفیندال ، شاخص آنتروپی و ضریب تغییرات به مطالعه و تحلیل شبکه شهری استان اردبیل در دوره های آماری بین سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ پرداخته است .هدف پژوهش ، دستیابی به شناخت ویژگی ها و روند تغییر و تحولات شبکه شهری شده استان بوده است. براساس یافته های پژوهش ، ویژگی های شبکه شهری استان را می توان ، وجود پدیده نخست شهری، عدم تعادل و توازن در توزیع جغرافیایی جمعیت، گسست در شبکه شهری ، کوچک بودن اکثر شهرها، فاصله شهرها از جمعیت مطلوب خود دانست. براساس تحقیق با افزایش شهر ها، همچنان شهر اردبیل فاصله جمعیتی زیادی با سایر رقبا خود دارد .برای حل این مشکلات باید توزیع مناسبی از جمعیت ، آنهم به روش علمی صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

جمعیت شهری ، سازمان فضایی ، سکونتگاه ، استان اردبیل