تبیین و بررسی گردشگری روستایی و نقش آن در توسعه پایدار مناطق روستایی (مطالعه موردی: روستای دهبکری)

یکی از راهبردهای جایگزین که می تواند موجب توسعه نواحی محروم شود و مکمل سایر راهکارهای های این مناطق باشد توسعه گردشگری است و در بین انواع مختلف گردشگری، طبیعت گردی ابزاری مناسب جهت دستیابی به گردشگری پایدار است. گردشگری روستایی به عنوان یکی از زیر بخش های گردشگری، علاوه بر حفظ ارزشها و باورها ، با ایجاد فرصت های شغلی و کسب درآمد محلی و توسعه ساختارهای زیر بنایی امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم می سازد که می تواند نقش مهمی در کاهش فشارهای روحی و روانی شهرها و جلوگیری از مهاجرت های بی رویه روستاییان به شهرها ایفا کند . گردشگری روستایی در بسیاری از کشورها، رو به توسعه گذاشته و روز به روز بر اهمیت آن افزوده می شود که روستاهای ایران از این قاعده مستثنی نبوده. هدف از این پژوهش شناخت و بررسی گردشگری روستای دهبکری و توانها، ضعفها، فرصتها و تهدیدهای گردشگری در روستای مذکور از نگاه جامعه میزبان و مسئولین پرداخته است تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی - تحلیلی بر پایه اسناد کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، مناطق روستایی ، توسعه روستایی ، دهبکری