ارزیابی سیستم حمل ونقل شهری پایداربه منظور کاهش ترافیک شهرتهران

در چند سال اخیر توجه ویژه ای به توسعه ای مبنتی بر حمل و نقل شهری پایدار برای کاهش ترافیک وآلودگی در دنیا شده است و افتتاح پروژه هایی همچون متروو مسیرهای ویژه دوچرخه وپیاده راه ها در کالانشهرهای دنیا شاهدی بر این مدعی است این رویکرد مهم در امر برنامه ریزی در سالهای اخیر ورود پیدا کرده و مسئولین رفته رفته به اهمیت آن پی برده اند، از مزایا و تبعات بکارگیری حمل ونقل شهری پایدارکاهش معضل ترافیک ، آلودگی هوا، آلودگی بصری، آلودگی صوتی و انواع آلودگی ها می باشد همچنین موجب افزایش ایمنی تردد عابرین، افزایش امنیت تردد ، پایین آمدن هزینه های خانوار ناشی از حمل و نقل، توازن بخشی به توسعه های شهری، متعادل کننده نظام کاربری، ترویج پیاده مداری شده است بنابراین در این تحقیق تکنیک مورد استفاده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار (spss) و بر اساس نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنوف میباشدو روش مورداستفاده تحلیلی -توصیفی و ابزار جمع آوری اطلاعات اسنادی کتابخانه ای و میدانی میباشد تحقیق حاضر بر آن است ضمن ارائه یافته های تحقیق به تجزیه و تحلیل آنها و روابط بین متغیرها پرداخته شود. بنابراین هر قدر در کشوری حمل و نقل عمومی گسترش یابد و کیفیت آن افزایش یابد مردم آن کشور به طور معناداری کمتر از وسیله نقلیه شخصی استفاده می کنند و بیشتر از وسیله نقلیه عمومی برای رفتن به مقصد استفاده می کنند .درصورتی در مناطقی که حمل و نقل عمومی با کیفیت پایین ارائه میشود مردم بیشتر از وسیله نقلیه شخصی استفاده می کنند. مسائل و مشکلات پیش آمده برای شهروندان ساکن شهرها به ویژه شهرهای بزرگ، جای هیچ شکی را برای ضرورت حمل و نقل پایدار، باقی نمی گذاردکه یافته هانشان می دهد دوچرخه سواری وپیاده مداری رامی توان برای رسیدن به حمل ونقل پایدار توصیه کرد.

کلیدواژه ها:

حمل و نقل شهری پایدار ، کاهش ترافیک ، آلودگی ، پیاده راه ، مسیردوچرخه