نقش جاذبه های اکوتوریستی بیابانی در توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی: شهرستان کنارک)

کشور ایران با داشتن شرایط جغرافیایی و اقلیمی مختلف و همچنین وسعت فراوان، دارای پدیده های گوناگون طبیعی است که پتانسیلهای قابل توجهی را از نظر زیست محیطی، اقتصادی و تفرجگاهی فراهم میکند که این امر نقش مهمی در توسعه صنعت اکوتوریسم دارد. مناطق ساحلی جنوبی ایران دارای پتانسیل بالا و طبیعتی بکر برای گردشگری طبیعی هستند که شناسایی آنها باعث تقویت اکوتوریسم و نیز رشد اقتصادی و توسعه پایدار روستایی میگردد. شهرستان کنارک از جمله شهرستانهای جنوبی استان سیستان و بلوچستان محسوب میشود که دارای پدیده های ژئومورفولوژیکی منحصر به فرد از جمله انواع تپه های ماسه ای ساحلی و گلفشانها میباشد. در این پژوهش تپه های ماسه ای ساحلی و گلفشانها به عنوان دو پدیده بارز منطقه مطالعاتی، از منظر اکوتوریسم مورد بررسی قرار گرفتند که میتواند نقش بسزایی در توسعه پایدار منطقه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، گردشگری ، تپه های ماسه ای ساحلی ، گلفشان