تحلیل فراوانی منطقه ای سیل در حوزه کرخه با استفاده از روش گشتاورهای خطی

سیل یکی از مهمترین و مخرب ترین بلایای طبیعی است. درمقیاس سالانه، سیل به عنوان بالاترین دبی مشاهده شده در سال در نظر گرفته می شود. تعیین فرکانس یا احتمال وقوع سیل مهمترین ابزار طراحی سازه های کنترل سیل می باشد. مشکل عمده برنامه ریزان در مقابله با سیل، عدم وجود داده های جریان در مناطق مورد نظر است .تعمیم نتایج تحلیل فراوانی از مناطق دارای آمار به مناطق فاقد امار راه حل این مشکل است. از بین روش های منطقه ای کردن، روش گشتاورهای خطی از محبوبیت زیادی برخوردار است چرا که به مقادیر و ایستگاه های پرت و سری های کوتاه مدت حساس نیست. دراین مطالعه سری های سالانه حداکثر سیل مشاهده شده در 11 ایستگاه حوزه کرخه به منظور تعیین منطقه همگن و تحلیل منطقه ای فراوانی مورد استفاده قرار گرفت.نتایج آزمون ایستگاه های پرت نشان داد ایستگاه ناجوری در منطقه وجود ندارد. نتایج آزمون همگنی نیز موید همگنی منطقه مورد نظر است. در نهایت از بین 4 تابع توزیع لجستیک تعمیم یافته، مقادیر حدی تعمیم یافته، لوگ نرمال 3 پارامتری وتوزیع پیرسون تیپ 3، تابع توزیع لوگ نرمال 3 پارامتری با داشتن حداقل به عنوان توزیع منطقه ای سیل انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

تحلیل منطقه ای ، حوزه کرخه ، گشتاورهای خطی ، تابع لوگ نرمال 3 پارامتری