تاثیر روش های مختلف عمل آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی دانه جو

      این پژوهش به­ منظور بررسی تاثیر روش­ های مختلف عمل­ آوری فیزیکی و بیولوژیکی بر ترکیب شیمیایی، فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون­تنی دانه جو در قالب طرح کاملا تصادفی (۶ تیمار و ۳ تکرار) انجام شد. تیمارها شامل دانه جو عمل ­آوری نشده (شاهد)، غلطک­ زده­ شده با بخار (به­ مدت ۳ تا ۵ دقیقه)، غلطک ­زده ­شده با بخار و مخمر (ساکارومایسس سرویزیه ) (۴ درصد به نسبت ۱:۲)، مایکروویو شده (باقدرت۸۵۰ وات و به­ مدت ۳ دقیقه )، غلطک­ زده ­شده با بخار و مایکروویو شده و غلطک­ زده­ شده با بخار+ مخمر+ مایکروویو بودند. ترکیب شیمیایی نمونه­ ها مطابق روش ­های استاندارد تعیین شد. به­ منظور برآورد فرآسنجه­ های تولید گاز نمونه ­ها، از آزمون تولید گاز استفاده شد. قابلیت هضم برون­تنی نمونه ­ها با استفاده از روش کشت بسته انجام شد. عمل ­آوری بر ترکیب شیمیایی تیمارها دارای تاثیر معنی ­داری بود. عمل­ آوری مقدار پروتئین خام تیمارهای مختلف را افزایش داد که بیشترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک ­زده­ شده با بخار+ مخمر + مایکروویو) مشاهده شد (۱۴ درصد). عمل­ آوری تاثیری بر الیاف نامحلول در شوینده خنثی دانه جو نداشت. عمل ­آوری پتانسیل تولید گاز دانه جو را کاهش داد که کمترین مقدار آن در تیمار ترکیبی (غلطک­ زده ­شده با بخار + مخمر + مایکروویو) به ­دست آمد (۳۶/۹۱ میلی­لیتر به ازای ۲۰۰ میلی­ گرم ماده خشک). همچنین عمل ­آوری تاثیر معنی­ داری بر مقدار قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی نداشت. تمام تیمارها به جز مایکروویو، باعث افزایش توده میکروبی و بازده آن شدند، که از این نظر بیشترین افزایش در تیمار غلطک ­زده ­شده با بخار + مخمر مشاهده شد ( به ­ترتیب ۱۱/۱۸۳ و ۴۲/۰ میلی­ گرم بر ماده­ خشک). به ­طورکلی نتایج نشان داد که روش ­های مختلف عمل ­آوری می­ توانند ارزش تغذیه­ ای دانه جو را به ­طور معنی­ داری تحت تاثیر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

Barley Grain ، Microwave ، Nutritional Value ، Processing ، Saccharomyces Cerevisiae ، ارزش تغذیه ای ، دانه جو ، عمل آوری ، مخمر ساکارومایسس سرویزیه ، مایکروویو