بررسی روابط ایران و روسیه در قرن جدید : اتحاد استراتژیک یا همگرایی منافع
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 846
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJPO-12-4_007
تاریخ نمایه سازی: 3 مهر 1400
چکیده مقاله:
در سه دهه گذشته رابطه میان ج.ا.ایران و روسیه فرازونشیب های متعددی را تجربه کرده است. باوجود افزایش همکاریها در حوزههای منطقهای و بینالمللی، در عمل دو کشور روابطی مقطعی و به عبارتی ناپایدار را تجربه کردهاند. امروز باوجود همکاری بیسابقه دو کشور در مواجهه با بحران سوریه و همسویی مواضع در پارهای مسائل، با توجه به تغییرات احتمالی در روابط روسیه و آمریکا و همچنین تداوم فشارهای آمریکا بر ضد ج.ا.ایران، چشمانداز روشنی بر ادامه این همکاری قابل تصور نیست. این نوشتار سعی در فهم این مسئله دارد که آیا همکاریهای موجود در سیاست خارجی دو کشور نشاندهنده یک اتحاد استراتژیک است یا بهسادگی، محصول منافع سیاسی کوتاه مدت یا یک اتحاد تاکتیکی برای مقابله با تهدیدات خاص است؟ لذا با تکیه بر مفهوم اتحاد استراتژیک در بررسی روابط ایران و روسیه، بهنظر میرسد که روابط دو کشور، ویژگیهای اتحاد استراتژیک را نداشته و صرفا واکنشی به شرایط بینالمللی در موضوعات خاص است. درحقیقت این همکاری باید نوعی همسویی منافع در نظر گرفته شود، چرا که محدود و موقتی است و در زمینههای خاصی جهت همکاری در برابر تهدیدی غیر دولتی وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهروز اسعدی
دانشجوی دکتری رشته روابط بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی
سید علی منوری
استادیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه خوارزمی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :