جامعه سیاسی در نگاه خواجه نصیرالدین طوسی

خواجه نصیر شخصیت ذوابعادی است؛ هم سیاستگذار، هم سیاستمدار و هم کارگزار سیاسی بود.اگرچه در مورد به وزارت رسیدن او در حکومت هلاکوخان شک و تردید وجود دارد، اما خواجه چهدر زمانی که در قلاع اسماعیلیه بوده و چه در زمانی که در دربار هلاکو بوده، حداقل مورد مشورتقرار می گرفته است. توجه به نظریات و دیدگاه های سیاسی وی و جایگاه سیاست در آثار و تالیفاتوی از آن جهت اهمیت دارد که وی علاوه بر این که مفسر بزرگ فلسفه سیاسی بود، در زمینهمدیریت جامعه و جامعه سیاسی نیز دارای نظریات خاصی است که قابلیت بکارگیری آنها در هرنظام سیاسی جهت حفظ و ایجاد ثبات و پایداری آن نظام بوده و نیز قابلیت طراحی یک نظامسیاسی مطلوب را داراست. از آنجا که حوزه اصلی و اساسی سیاست، جامعه سیاسی است که در آنانسان اجتماعی به ضرورت تدبیر نفس خود و دیگران پی می برد؛ پژوهش حاضر در پی ارائه "جامعهسیاسی " در اندیشه خواجه نصیرالدین طوسی است و این مهم را در قالب روش تحلیل گفتمان و باتکیه بر کتاب اخلاق ناصری انجام داد و هم به ابعاد شخصیتی خواجه و هم به اوضاع و احوال روزگارایشان توجه نمود. سرانجام این نتیجه به دست آمد که در نظر محقق طوسی، جامعه بستری برایبروز استعدادهای کمالی انسان و وصول به آن ها است و این وصول حاصل نمی شود مگر آن کهسیاست، جامعه سیاسی را به هدف و غایت مورد نظر برساند.

کلیدواژه ها:

خواجه نصیرالدین ، جامعه سیاسی ، اخلاق ناصری