بررسی تناسبات حیاط خانه های دوره قاجاریه کاشان

حیاط خانه های سنتی به عنوان قلب خانه، فضایی آرام و بهشت گونه است. فضایی که معمار آن با خلق نوعی خاص ازالگوی سکونت، سبزی، طبیعت، خنکی، پاکی هوا و آسایش روان را به زندگی ارمغان میدهد. در این خانه ها، حیاط آنطورخلق می گردید که بهترین مکان برای انجام عملکردهای فضای باز، نیازها و خواسته های کیفی زندگی انسان در مقیاس واندازه مطلوب باشد.تناسبات خود مفهومی است ریاضی که در معماری بر رابطه اجزا با یکدیگر و با کل تاثیرگذار است کهدر همه آثار هنری کاربرد دارد و همه آثار در خود نوعی تناسب را دارا می باشند. در این مقاله سعی بر این است تا با بررسیحیاط مرکزی و تناسبات حاکم بر آنها با روش تحقیق توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به سوال چگونگی تناسبات درحیاط این خانه ها است. نتایج نشان می دهد هرچه طول حیاط افزایش یافته تقریبا به همان نسبت عرض نیز افزایش یافته ودر نهایت این نسبت بین ۱ تا ۱/۶ متغیر بوده است. حتی این تغییرات در بین خانه هایی با دو یا چند حیاط نیز صدق می کند و بیشترین تناسبات موجود در آنها ۱/۵ می باشد.

کلیدواژه ها:

حیاط ، تناسبات ، مسکونی ، گونه شناسی ، قاجاریه ، کاشان